ถ้ำ

ถ้ำ

......ถ้ำของฉัน

มันช่างดูกว้างใหญ่เสียเหลือเกิน

อีกทั้งยังดูลึกลับ ซับซ้อน

แม้จะมีแสงสว่างส่องลอดเข้ามาได้บ้าง

แต่ก็ยังดูมืดมิด

ฉันเฝ้าเดินสำรวจมาค่อนชีวิต

แต่ก็ยังเข้าไม่ถึงทุกซอกมุม

และยังได้พบเจออะไรที่แปลกใหม่อยู่เสมอ

..........ภายในถ้ำของฉัน

........จากถ้ำของฉันแห่งนี้

วันดีคืนดีฉันก็ปล่อยช้างเป็นโขลงออกมานอกถ้ำ

บางทีฉันก็ปล่อยม้าคึกและควายถึกออกมา

บางวันก็มีฝูงผึ้งป่าที่ดุดันหลุดออกมาอาละวาดข้างนอกถ้ำ

รวมถึงงูพิษก็เคยหลุดออกมาบ่อยครั้ง

.......แต่ก็มีบ่อยครั้งเช่นกัน

ที่ฉันปล่อยฝูงผีเสื้อปีกสวยออกมา

บางช่วงฉันก็ได้ปล่อยนกสวยงามออกมา....

เพื่อให้กลมกลืนเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติรอบๆถ้ำ

บ่อยครั้งที่ฉันได้โปรยกลีบดอกไม้หอมให้พรั่งพรูออกมาจากถ้ำ

รวมถึงในบางฤดูกาล

ฉันได้หว่านอัญมณีออกมาเพื่อให้เป็นคุณค่าแก้ผู้คนรอบๆถ้ำด้วย

...................

แม้ใครจักมองถ้ำของฉันอย่างไร

แม้จักมีสิ่งไม่พึงปรารถนาในถ้ำแห่งฉัน

ฉันยังใฝ่ฝันที่จักปลูกฝังพืชพรรณอันดีงาม

....ให้เกิด ให้มี และให้อยู่ในถ้ำนี้

ฉันพยายามทำโดยอาศัยแสงอันมีเพียงริบหรี่

ฉันต้องการสิ่งที่ดีงามให้มีภายในถ้ำ

แล้วปลดปล่อยออกสู่ภายนอกถ้ำให้ได้

.............โอ้หนอ...ถ้ำ

ถ้ำแห่งอารมณ์

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด/๘ พฤษภา ๕๓