วันอาทิตย์ที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ศึก

ศึก

๑. ศึกนอกรบง่ายแม้........มากทัพ

ศึกในนั่งทนนับ......ไล่นิ้ว

นับหนึ่งถึงสิบกลับ....นับใหม่

ยิ่ง..ไม่ยิง..หยุดนิ้ว.....ไม่กล้าเหนี่ยวไก

๒. เย้วเย้วอยู่เบื้องหน้า.....นั่นใคร

เห็นแต่พวกเพื่อนไทย....พี่น้อง

ชุมนุมเพื่อการใด....ทราบอยู่

ถึงแกนนำกู่ก้อง.....เรียกร้องประชาธิปไตย

๓. เอะอะก็เอ่ยอ้าง....ประชาชน

วาทกรรมแต่ละคน.....ก้าวร้าว

จัดทัพเพื่อหวังผล.....ใดพ่อ

อันใดที่โน้มน้าว.....เหนี่ยวรั้งฝูงชน

๔. กฏหมายที่ร่วมสร้าง.....กติกา

ไยไม่คิดนำพา....พวกใช้

ขัดขืนฝ่าฝืนอาญา.....ดื้อแพ่ง

เมินหลักนิติรัฐไซร้.....เถื่อนแท้น่าอาย

๕. สงสารตำรวจทั้ง....ทหารหาญ

ถูกสั่งประจันบาน....ไทยบ้าน
จักบุกรุกรอนราญ.....ใช่ที่
ตั้งรับกลับถูกต้าน.....ตีโต้แตกกระบวน
๖. อึดอัดใจดั่งเข้า.....ตาจน
ถูกด่าจำอดทน.....กลืนกล้ำ
หากมีเหตุมีผล....ทุกฝ่าย
คงไม่มานั่งค้ำ.....ปืนป้อนกระสุนยาง
๗. ความเครียดครอบคลุมทั้ง....ประเทศไทย
วอนผู้ก่อการใดใด....หยุดยั้ง
สูญเสียทลายไป....ทุกระบบ
ทบทวนคิดหยุดยั้ง....ร่วมฟื้นรักคืน
๘. ศึกใดใหญ่หลวงล้วน....พร้อมรับ
ขออย่ามีศึกในกลับ...อีกครั้ง
เมืองไทยไม่มีทัพ.....ใดอื่น
มีแต่ทัพไทยตั้ง......ต่อต้านศัตรูไทย
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๓๑ พฤษภา ๕๓




วันพฤหัสบดีที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

วิสาขบูชา

วิสาขบูชา

วิเคราะห์พุทธศาสตร์ซึ้ง..คำสอน

สาธุธรรมสาทร.......ธีระล้อม

จีขจิตขจร............จนขจัด กิเลสร่น

บูชาบูชนีย์น้อม.......มุ่งโน้มนำมโน

ดูก่อน สาธุชนผู้เยาว์วัย

พึงระลึกถึงวันสำคัญนี้ไม่ให้ยิ่งหย่อนกว่าวันวาเลนไทน์ เถิด

จาก ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /วันวิสาขบูชา ๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๓


วันพุธที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

เงิน

เงิน
@ อนิจจาเงินตราช่างพาซื่อ
ใช้ขายซื้อเมื่อใดไม่เคยเกี่ยง
คนทุกคนอยากมีวางไว้ข้างเคียง
ต่างมองเมียงช่องทางสร้างเงินมา
@ เอาไว้แลกสิ่งของสนอง"อยาก"
เอาไว้ฝากไว้ปั่นหันซ้ายขวา
เอาไว้ต่อยอดเติมเพิ่มราคา
เอาไว้ยื้อชีวาก็ยังมี
@ บางคนใช้เข้าไปในหมู่บ้าน
ให้ไปกว้านซื้อเสียงเลี้ยงพวกผี
ไปซื้อใจซื้อจิตสิทธิ์เสรี
หวังได้มีที่นั่งในสภา
@ หลังจากนั้นเจ้ามือใหญ่มาใช้ต่อ
ใช้เงินล่อให้คนงกยกมือหรา
แล้วก็ซื้อหลายมือรวมเข้ามา
ซื้อจนกว่าเขาได้ครองอำนาจเมือง
@ ต่อจากนั้นเงินถูกใช้ไปรอบทิศ
ซื้อความผิดให้เป็นถูกไปทุกเรื่อง
ซื้อศรัทธามาสนองอยู่นองเนือง
ทั้งจ้างคนหาเรื่องพวกขัดคอ
@ ซื้อแตงโมซื้อปลาไหลไว้ต้มเปรต
ซื้อมะเขือเทศ ซื้องูเห่าไว้เฝ้าหอ
ซื้อหมาแมวพวกชอบเลียไว้เคลียคลอ
พวกสอพลอยอมพลีกายเพื่อตายแทน
@ ซื้อจระเข้ไว้ฟาดหางอย่างดุเดือด
ซื้อน้ำเลือดน้ำเหลืองเรื่องหวงแหน
ซื้อเชื้อไฟเผาบรรลัยไปทั่วแดน
ซื้อถิ่นแคว้นเอาไว้ดูถิ่นกูเอง
@ วันสุดท้ายให้ระวังสั่งไม่ได้
เงินจักหลอมเป็นลูกไฟไล่ข่มเหง
หันทิศทางวิ่งเข้าเผาตัวเอง
จักวิเวกวังเวงวันเอวัง
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๕๓

วันอังคารที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ไฟ

ไฟ

@ ไฟเผาเมืองมอดแล้ว ฤายัง

ปืนลั่นปัง ปัง ปัง สงบสิ้น?

ระเบิดซุกซ่อนฝัง ซอกตึก

ถอดสลักหมดทุกชิ้น เช่นนั้นใช่ไหม

@ ไฟใจคนคับแค้น ใครเห็น

ไฟอารมณ์ร้อนฤาเย็น ใครรู้

ไฟคิดแตกประเด็น เป็นค่าย

ไฟใหม่ไฟเก่ากู้ กลบเชื้อเช่นไร

@ ดับไฟโดยใช้น้ำ ดับไหว

ดับไฟโดยใช้ไฟ ห่อนได้

ดับยากกว่าดับใด ความอยาก

ดับกิเลสจนชีพไร้ จึ่งได้ดับลง

@ อำนาจดั่งไฟร้อน รุมสุม

เคยครอบครองควบคุม ใครได้

หลังเสือเคยขี่กุม อำนาจ

พลัดตกหลังเสือไซร้ สั่งล้างป่าเสือ

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๓


วันศุกร์ที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

แด่ ...ทีวีช่อง๓ ....ด้วยความเห็นใจ

แด่..ทีวีช่อง3..ด้วยความเห็นใจ
@ เคียดแค้นใครจึงมาลงที่ตรงนี้
ที่ที่มีแต่ให้ไม่จบสิ้น
ที่ที่มีแต่ความดีให้แผ่นดิน
ที่ที่มีแต่หลั่งรินธารน้ำใจ
@ คุณต่อสู้เพื่อสิ่งใดใครก็รู้
คุณต่อสู้กูลเกื้อเพื่อใครไหน
คุณต่อสู้ตามวิถีวิธีใด
แล้วทำไม...ทำไมต้องรุนแรง
@ ถึงคราวแพ้ทำไมไม่รู้แพ้
ควรทบทวนหาทางแก้ใช่กำแหง
ในสังคมมิใช่มีเพียงสีแดง
ควรขันแข่งสรรค์สร้างในทางดี
@ เห็นช่อง 3 ถูกเผาแล้วเศร้ามาก
ก็เลยอยากถามสักคำคนนำชี้
ใครบงการให้รังแกแก่สื่อนี้
สิทธิ์เสรีสื่อมวลชนอยู่หนใด
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒๐ พฤษภา ๕๓

วันอาทิตย์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ถ้า......(คนเก่งไม่คดโกง)

ถ้า.....คนเก่งไม่คดโกง

๑. เคยภูมิใจ ผู้บริหารชาญฉลาด
เคยภูมิใจ ได้นักปราชญ์กุมบังเหียน
เคยภูมิใจ มีผู้นำคงแก่เรียน
เคยภูมิใจ ได้คนเพียรพายนาวา
๒. เคยดีใจ ได้ฝ่าพ้นจากวิกฤติ
เคยดีใจ เศรษฐกิจคลายพิษสง
เคยดีใจ ฐานะไทยได้มั่นคง
เคยดีใจ ทุกเผ่าพงษ์สามัคคี
๓. เคยพอใจ ผลงานด้านต่างต่าง
เคยพอใจ แบบอย่างความเร็วรี่
เคยพอใจ กับโครงการที่ดีดี
เคยพอใจ ที่ได้มี "รัฐสวัสดิการ"
๔. อนิจจา มาวันนี้กลับดีแตก
อนิจจา เกิดแตกแยกยากประสาน
อนิจจา ชาติตกต่ำเหลือประมาณ
อนิจจา ความร้าวรานยากลงรอย
๕. น่าสงสาร ประเทศไทยในวันนี้
น่าสงสาร ศักดิ์ศรีที่เสื่อมถอย
น่าสงสาร ความดีที่ล่องลอย
น่าสงสาร คุณค่าด้อยจมบาดาล
๖. ถ้าวันนั้น คนดีซื่อมือสะอาด
ถ้าวันนั้น คนเก่งกาจใจสะอ้าน
ถ้าวันนั้น คนขยันยึดหลักการ
ถ้าวันนั้น ผู้บริหารยึดคุณธรรม
๗. ในวันนี้ คงไม่มีเสื้อหลายสี
ในวันนี้ คงไม่มีวิกฤติกล้ำ
ในวันนี้ คงไม่มีความบอบช้ำ
ในวันนี้ คงก้าวล้ำนำชาติใด
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด/ ๑๖ พฤษภา ๕๓

วันพุธที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ฝันและหวัง

ฝันและหวัง
๑. เฝ้าฝันเฝ้าใฝ่ได้แต่ฝัน
สิ่งที่ไกลเกินหันคือฝันใฝ่
สิ่งที่ปลื้มที่ปองต้องเปลี่ยนไป
สิ่งที่ได้กลับไม่ดีมีแต่เดน
๒. ความผิดหวังวนเวียนเจียนวิเวก
เป็นปัจเจกปัจจัยจนให้เห็น
หน้าอมทุกข์ไม่บรรเทาทุกเช้าเย็น
ขอโทษเวรโทษกรรมเพื่อทำเนา
๓. วาดวิมานหวังไว้ในห้วงหวัง
แล้วมานั่งรอฟังผลจนอับเฉา
มีหลายครั้งลางภาพเห็นเพียงเป็นเงา
แล้วกลับเศร้าฝันลอยเลื่อนเลือนละลาย
๔. ก็ใช่ว่า ที่วาดฝันนั้นเกินจริง
ก็ใช่ว่า เป็นสิ่งสูงสุดสาย
ก็ใช่ว่า อยู่ไกลจนสุดปลาย
ก็ใช่ว่า สลายง่ายแบบสายลม
๕. เพียงแต่ว่า สิ่งที่ฝันนั้นยิ่งใหญ่
เพียงแต่ว่า ต้องพร้อมใจจึงสุขสม
เพียงแต่ว่า มีศรัทธาประชาคม
เพียงแต่ว่า ต้องเกลียวกลมสามัคคี
๖. พอเสียงปืนดังปังพังทั้งหมด
แล้วปรากฎความขัดแย้งไปทุกที่
สิ่งเฝ้าฝันแตกสลายไปทันที
โอ้ "ศานติสุข สวัสดี" พลันมลาย
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๑๓ พฤษภา ๕๓

วันศุกร์ที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ถ้ำ

ถ้ำ
......ถ้ำของฉัน
มันช่างดูกว้างใหญ่เสียเหลือเกิน
อีกทั้งยังดูลึกลับ ซับซ้อน
แม้จะมีแสงสว่างส่องลอดเข้ามาได้บ้าง
แต่ก็ยังดูมืดมิด
ฉันเฝ้าเดินสำรวจมาค่อนชีวิต
แต่ก็ยังเข้าไม่ถึงทุกซอกมุม
และยังได้พบเจออะไรที่แปลกใหม่อยู่เสมอ
..........ภายในถ้ำของฉัน
........จากถ้ำของฉันแห่งนี้
วันดีคืนดีฉันก็ปล่อยช้างเป็นโขลงออกมานอกถ้ำ
บางทีฉันก็ปล่อยม้าคึกและควายถึกออกมา
บางวันก็มีฝูงผึ้งป่าที่ดุดันหลุดออกมาอาละวาดข้างนอกถ้ำ
รวมถึงงูพิษก็เคยหลุดออกมาบ่อยครั้ง
.......แต่ก็มีบ่อยครั้งเช่นกัน
ที่ฉันปล่อยฝูงผีเสื้อปีกสวยออกมา
บางช่วงฉันก็ได้ปล่อยนกสวยงามออกมา....
เพื่อให้กลมกลืนเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติรอบๆถ้ำ
บ่อยครั้งที่ฉันได้โปรยกลีบดอกไม้หอมให้พรั่งพรูออกมาจากถ้ำ
รวมถึงในบางฤดูกาล
ฉันได้หว่านอัญมณีออกมาเพื่อให้เป็นคุณค่าแก้ผู้คนรอบๆถ้ำด้วย
...................
แม้ใครจักมองถ้ำของฉันอย่างไร
แม้จักมีสิ่งไม่พึงปรารถนาในถ้ำแห่งฉัน
ฉันยังใฝ่ฝันที่จักปลูกฝังพืชพรรณอันดีงาม
....ให้เกิด ให้มี และให้อยู่ในถ้ำนี้
ฉันพยายามทำโดยอาศัยแสงอันมีเพียงริบหรี่
ฉันต้องการสิ่งที่ดีงามให้มีภายในถ้ำ
แล้วปลดปล่อยออกสู่ภายนอกถ้ำให้ได้
.............โอ้หนอ...ถ้ำ
ถ้ำแห่งอารมณ์
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด/๘ พฤษภา ๕๓