บทเพลง "วงจรความจน"

(บทเพลงต่อไปนี้ประพันธ์ขึ้นเพื่อใช้ร้องเองและฟังเอง ซึ่งการร้องแต่ละครั้งทำนองก็จะเปลี่ยนไป)

๑. หน้านาปีนี้ ต้นปีมีน้ำ...ชุ่มฉ่ำแช่มชื่น คืนวันสดใส

พืชพรรณธัญญา ปูปลาเต็มไป...ทั้งในท้องไร่ ทั้งในท้องนา

๒. ภาพหวังเริ่มวาด ผุดผาดวาวแวว...พร่างพรายพราวแพรว แพร้วเพริศเจิดจ้า

ทุ่งข้าวเป็นทิว ดังทองทาบทา...โซ่ตรวนเงินตรา คงราหลุดไป

๓. โอ้ฝน..ฝนจ๋า มามากไปแล้ว...รวงทองรวงแก้ว จมน้ำไหวไหว

ความหวังพังภินท์ โบยบินทันใด...น้ำตารินไหล ในใจมืดมน

๔. เป็นอยู่อย่างนี้ หลายปีนานมา...ชีวิตชีวา ฝากฟ้าฝากฝน

ความหิวรันทด ความอดความจน...มันเวียนมันวน ไม่พ้นวงจร

๐ฯฯ

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒๓ สิงหา ๕๔

นักศึก

(สภาพรถประจำทางคันหนึ่งภายหลังจากเกิดเหตุนักศึกษาสองสถาบันซึ่งเป็นคู่อริยกพวกขึ้นตีกัน

จนบาดเจ็บไปจำนวนมาก และสร้างความหวาดกลัวให้แก่ประชาชนทั่วไป ..มักจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเป็นประจำ)

๑. พวกเธอเป็น "นักศึก" ฤา "ศึกษา"...ดูเก่งกล้าท้าทายทำหุนหัน

เห็นพวกเธอราวีทุกวี่วัน...เพียงแต่ต่างสถาบันเป็นฟันแทง

๒. เธออ้างว่าเพื่อศักดิ์ศรีของพี่น้อง...เพื่อรักษาความปรองดองใช่กำแหง

ใครพวกไหนรุกล้ำต้องสำแดง...ทำรุนแรงให้เห็น"ใครเป็นใคร"

๓. นักศึกเอย เก็บความกล้าไว้ท้าสู้...พวกศัตรูหม่อมิตรคิดผลักไส

ผู้รุกรานแผ่นดินถิ่นของไทย...เก็บความแกร่งพวกเจ้าไว้ใช้ต้านทาน

๔. ถ้าคิดว่าเพื่อรักษาสถาบัน...ให้คิดกันหันมารักสมัครสมาน

"ประเทศไทย" และ "คนไทย"ทั่วสาธารณ์...เป็นสถาบันอันหนึ่งเดียวกับพวกเธอ

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๑๘ สิงหา ๕๔

ให้ทำอย่างที่เคย

๑. พวกลูกหลานที่เลี้ยงดูพวกผู้เฒ่า...อย่ารบเร้าเปลี่ยนวิถีชีวีท่าน

ขอให้เป็นขอให้ทำตามต้องการ...เคยทำงาน อยากทำไรให้ท่านทำ

๒. เคยทำไร่ทำนาจนชาชิน...เคยหากินเข้าป่าพงหรือลงน้ำ

เคยเลี้ยงวัวเลี้ยงควายอยู่ประจำ...อย่าห้ามปรามให้ท่านทำอย่างที่เคย

๓. เคยตีกอล์ฟเต้นรำ ทำกับข้าว...เคยตื่นเช้ากวาดบ้านไม่อยู่เฉย

เคยซักผ้าล้างชามอย่าห้ามเลย...ท่านได้ทำสิ่งคุ้นเคย คงสุขใจ

๔. ถ้ากะเกณฑ์ ห้ามทำจะนำทุกข์...ถ้าปั่นปลุกเปลี่ยนแปรแก้วิสัย

ความเป็นสุขตามปกติจะหายไป...อายุขัยของท่านจะสั้นลง

๕. ปล่อยให้เป็นตามที่ท่านอยากเป็น...อย่าเคี่ยวเข็ญเดี๋ยวชีวิตเกิดพิษสง

สารความสุขของท่านถูกบั่นลง...เดี๋ยวก็คงส่งนอนไข้ "ไอ.ซี.ยู."๐ฯฯ

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๑๔ สิงหา ๕๔

จมในจน

๑. ชาวนา ตั้งตารอ...ไหว้วอนขอ น้ำหล่อเลี้ยง

ยินฝน หล่นมาเพียง...ได้ยินเสียง เทพประทาน

๒. ต้นข้าว งามพราวพร่าง...แผ่กอกว้าง กางประสาน

รวชู ดูตระการ...อีกไม่นาน ละลานตา

๓. อนิจจา น้ำมามาก...หลั่งไหลหลาก ลงท่วมบ่า

รวงทอง ที่รอท่า...เป็นน้ำตา ที่ตรอมตรม

๔. ความหวัง ที่เคยวาด...กลับเป็นทาส ระทมขม

คนนา ร้องระงม...มองข้าวจม จนลับตา

(คนนา บ้าระบม...จำต้องจม ในความจน)

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๑๑ สิงหา ๕๔

โซมาเลีย ยังรอ

๑. เศรษฐี ผู้ดี มีเงิน....เพลิดเพลิน ประชัน ขันแข่ง

ประมูล เพชรทอง ของแพง....ยื้อแย่ง ของชอบ ครอบครอง

๒. ราคา นับร้อย พันล้าน....หน้าบาน ได้เป็นเจ้าของ

ใช้เงิน มากมาย ก่ายกอง....สนอง ตัณหา กอบโกย

๓. ขณะที่ มีคน จนยาก....อดอยาก ตัวปลิว หิวโหย

ไส้แห้ง แสนโหด โอดโอย....สังขาร ร่วงโรย รอตาย

๔. โอ้หนอ มนุษย์ ร่วมภพ....ส่วนหนึ่ง ดังศพ ใจหาย

อีกส่วน ดังเทพ แปลงกาย...ต่างกัน มากมาย นะคน

๕. สวมเพชร ประกาย ฉายแสง....สำแดง น้ำใจ สักหน

เมตตา แบ่งปัน คนจน...บรรเทา ความทุรน คนโซ...โซมาเลีย

...............

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๔ สิงหา ๕๔

ปรัศนีในผืนป่า

(ยังอาลัยฝูงนกกล้าแห่งแก่งกระจาน)

๐ เจ้าบินวน บนป่าพนาเวศ

เพื่อพิทักษ์ขอบเขต พนาสัณฑ์

เพื่อปกปัก รักษา พนาวัน

เพื่อคุ้มครอง ป้องกัน พนันดร

๐ เป็นด้วยฟ้า อากาศ เกิดวิปริต

ฤาบินผิด พิกัด วิบัติหลอน

ฤาวิกฤติ แกล้งวิกล บนทางจร

จึงล้าอ่อน หมุนคว้าง ลงกลางไพร

๐ มีใครยิง หรือเปล่า เจ้านกน้อย

ปีกจึงห้อย แรงสิ้น บินไม่ไหว

ฤาว่าเกิด อาเพศ ด้วยเหตุใด

รุกขเทพ โปรดจงไข คำตอบที ๐ฯฯ

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๓ สิงหา ๕๔

ทวงคืนผืนป่า

๑. ขอชมเชย ปฏิบัติการ อันหาญกล้า

เพื่อทวงคืน ผืนป่า อันไพศาล

ที่ถูกคน ยึดครอง ตามต้องการ

ทั้งรุกราน ทำลาย ทรัพยากร

๒. หากปล่อยปละ ละเลย เฉยต่อไป

คงวอดวาย บรรลัย ไม่หยุดหย่อน

พวกตะกละ รุมกินป่า ไม่อาทร

ผืนดินไทย จักร้าวร้อน ดังไฟลน

๓. ขอให้ทำ อย่างเด็ดขาด ประกาศกร้าว

มันถึงคราว เอาคืน ทุกแห่งหน

เป็นความหวัง เป็นศรัทธา ประชาชน

รอได้ยล ภาพผืนป่า กลับมาคืน

๔. การผ่าตัด ย่อมเจ็บ จนเย็บแผล

อย่ายอมแพ้ แม้คนพาล ต้านขัดขืน

ดำเนินการ อย่างมั่นใจ ในจุดยืน

ต้องทวงคืน ผืนป่า อย่าเกรงกลัว ๐ฯฯ

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒ สิงหา ๕๔