วันพุธที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2554

วอนวิญญาณ สืบ นาคะเสถียร

๐ "สืบ" พลีชีพเพื่อให้....สังคมเห็น

สืบป่าสืบประเด็น....เดินหน้า

สืบสงวนส่วนบำเพ็ญ....พิทักษ์ป่า

วิญญาณ "สืบ"ผู้กล้า....ช่วยด้วยป่าหายน์*

*หายน์ หมายถึงหายนะ

......

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๑ กันยา ๕๔

วันเสาร์ที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2554

คนกับข้าว

(ภาพเขียนสมัยก่อนประวัติศาสตร์ บนผนังถ้ำผาหมอนน้อย อ.โขงเจียม จ.อุบลราชธานี

แสดงให้เห็นถึงการรู้จักปลูกข้าวและใช้แรงงานควายในสมัยโบราณ ราว ๕,๐๐๐ ปีมาแล้ว

พันธุ์ข้าวที่ปลูกในสมัยแรกๆจะเป็นข้าวเหนียว ซึ่งชนิดเมล็ดใหญ่จะงอกงามดีในที่สูง

ส่วนชนิดเมล็ดป้อมจะงอกงามดีในที่ลุ่ม ..ภาพและข้อมูลจาก sujitwongthes.com)

๑. พ่อแม่สอน ให้รู้บุญ รู้คุณข้าว....กว่าจะเป็น เมล็ดขาว พราวสลอน

ผ่านกรรมวิธี มากมาย หลายขั้นตอน....ผ่านเย็นร้อน น้ำฝน ปนแดดลม

๒. ทั้งแรงคน แรงวัวควาย ช่วยคราดไถ....ทั้งแรงใจ แรงหวัง ทั้งหวานขม

ทั้งดีร้าย สุขทุกข์ ทั้งลุกล้ม....มันเป็นปม เป็นไป ในท้องนา

๓. คนทำนา บ่าด้าน มือกร้านดำ....ใบหน้าคล้ำ หลังโค้ง โก่งแขนขา

แววตาหม่น คิ้วขมวด ปวดนัยน์ตา....ใส่เสื้อผ้า ขาดวิ่น กลิ่นเหงื่อไคล

๔. ก่อนได้ข้าว สักเกวียน เวียนหัวบ่อย....ช่วงน้ำน้อย คอยฝน จนร่ำไห้

ช่วงน้ำหลาก ภาวนา อย่าพบภัย....ขออย่าให้ ข้าวเน่า น้ำเนานาน

๕. เรื่องของข้าว มิใช่แค่ แก้หิวโหย....หอมข้าวโชย กลิ่นไอ คล้ายไขขาน

บอกเรื่องราว ลึกล้ำ คล้ายตำนาน....เหมือนข้าวมี วิญญาณ ในบุญญา

๖. วอนกินข้าว หมดจด เมื่อคดข้าว....วอนมองข้าว อย่างเชิดชู รู้คุณค่า

วอนให้เกียรติ อุ้มชู ผู้ทำนา....วอนรักษา วัฒนธรรม ทำนาไทย ๐ฯฯ

................

บ้านแมกไม้ หมู่บ้านทุ่งนาหลวง ร้อยเอ็ด /๒๘ สิงหา ๕๔



วันศุกร์ที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2554

E.POP (กรุณาอย่าอ่านว่า "อีปอบ")

(การแสดงหมอลำของภาคอีสาน มีหลากหลายรูปแบบ คำร้องก็ดี ทำนองก็ดีรวมไปถึงท่าฟ้อนรำ มีความงดงาม

มีความไพเราะที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะถิ่น และยังมีความเป็นสากลคือความสนุกสนานเร้าใจ ถ้ามีการปลุกกระแส

และส่งเสริมให้แพร่หลาย ก็สามารถทำให้เป็นที่นิยมไปในระดับสากลได้ ในต่างประเทศเขายังสร้างกระแสให้วันรุ่นไทย

คลั่งไคล้ได้ อย่างเช่น J.POP ของญี่ปุ่น และ K.POP ของเกาหลี ของเราอาจจะเรียกเป็น E.POPหรือ อีสานป๊อปก็ได้)

๐ ต่างชาติยังเร่งเร้า....ปลุกกระแส

เราไม่คิดดูแล....ต่อต้าน

วัฒนธรรมโดนรังแก....ลามไล่

ไม่นานทั้งเมืองบ้าน....ล่มร้างสมบัติศิลป์

๐ ศิลปะทุกภาคล้วน....ตระการ

คนรุ่นหลังควรสาน....สืบไว้

หลายอย่างมีมาตรฐาน....ระดับโลก

เป็นศิลป์สากลได้....เร่งฟื้นส่งเสริม ๐ฯฯ

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒๗ สิงหา ๕๔

พออิ่ม

(สาเก หรือ bread fruit อุดทด้วยคาร์โบไฮเดรท แคลเชียม ไวตามินเอและบี นิยมนำมาเชื่อม แต่ที่บ้าน

เป็นครอบครัวคนอีสานจึงนำมาทำซุบเหมือนซุบหมากมี่ แซ่บดีเหมือนกัน)

๐ เก็บพืชผัก แกงผัด จัดกับข้าว...ของหวานคาว กินใช้จากในสวน

ทั้งสดใหม่ ปลอดภัย ทุกกระบวน...ไม่รบกวน งบประมาณ มากเกินไป

๐ ย้ำกับคน อยู่ข้าง อย่างเข้มงวด...อย่กินอวด กินพออิ่ม ชิมพอไหว

กินพออยู่ อยู่พอยัง ยั้งยาวไกล...อย่าเอาไป เปรียบเปรย ที่เคยมา

๐ ในยุคนี้ อย่าเอาดี ที่เอาหน้า...เอาชีวา ไว้ก่อน จะดีกว่า

ใครเลิศหรู รวยเด่น เป็นอัตตา...ต่างแบบแผน แห่งชีวา ไม่ว่ากัน ๐ฯ

......บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๒๖ สิงหา ๕๔

วันพฤหัสบดีที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เรื่องที่น่าอับอาย

(ภาพจาก my.opera.com ขออนุญาตตั้งชื่อว่า The Parliament theatre)

....๑. หุ่น.....

๐ ไหนใครว่า หมดสมัย ละครหุ่น....ใครว่าหุ่น จะห่างหาย ไม่ได้เห็น

ไหนใครว่า คนรุ่นใหม่ เชิดไม่เป็น....เท่าที่เห็น หุ่นการเมือง เฟื่องฟูเกิน


...๒. กลับคำ...

๐ คำพูดเคยเอ่ยเอื้อน....วาจา

จักไม่รับสถาปนา....แต่งตั้ง

อันตำแหน่งเสนา-....บดี ใดอีก

กลับเปลี่ยนใจอีกครั้ง....อย่างนี้อดสู


....๓. หยาบ....

๐ ฟังวาจา สามหาว ราวยุคหิน....ทั้งก้าวร้าว ดูหมิ่น กันซึ่งหน้า

ทั้งหยาบคาย ราวไม่ใช่ ในสภา....อนิจจา ผู้ทรงเกียรติ น่าเกลียดจัง


....๔. เอียง....

๐ อันตราชู เคยมั่นคง และตรงเที่ยง....ดูดูไป ชักเริ่มเหวี่ยง เอียงและไหว

มีใครตั้ง ตาชั่ง ไว้อย่างไร....จึงทำให้ เกิดปม เสียสมดุล

..............บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒๕ สิงหา ๕๔......



วันอังคารที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ทุกคนก่อ ทุกคนแก้

(ภาพจาก imagesofglobalworming.org)

๑. พวกเรา ทุกคน บนโลกา...บีฑา ก่อกรรม ทำลาย

เป็นผู้ เบียดบัง ทำร้าย...สร้างความ เสียหาย ให้โลก

๒. ดังเรา กลุ้มรุม สุมฟืน...หยิบยื่น ความเศร้า ความโศก

ปฐพี สั่นไหว วิปโยค...เป็นโรค ร้อนไฟ ไหม้ลาม

๓. เพียงใช้ เพียงกิน สิ้นเปลือง...ใช้เครื่อง เปรอปรน ล้นหลาม

กินทิ้ง กินขว้าง มูมมาม...มองข้าม สมดุล พอดี

๔. น้ำมัน ไฟฟ้า ประปา...เสื้อผ้า พลิกแพลง แสงสี

โทรศัพท์ ตู้เย็น ทีวี...เปิดปิด ไม่มี ประมาณ

๕. วัสดุ กระดาษ พลาสติก...น้พริก น้ำจิ้ม น้ำหวาน

น้ำปลา ซอส เกลือ น้ำตาล...ใช้เกิน ปริมาณ จำเป็น

๖. เรื่องเล็ก เรื่องน้อย เหล่านี้...มันมีที่มา เราไม่เห็น

ทุกตอน ทำโลกร้อน ลำเค็ญ...ลำบาก ยากเย็น คือเรา

๗. ทุกคน ร่วมด้วย ช่วยได้...เพียงลด การใช้ การเผา

ปลูกต้นไม้ ป้องกัน บรรเทา....โลกเรา อยู่ได้ ไปนาน ๐ฯฯ

...............

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒๔ สิงหา ๕๔

วันจันทร์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2554

บทเพลง "วงจรความจน"

(บทเพลงต่อไปนี้ประพันธ์ขึ้นเพื่อใช้ร้องเองและฟังเอง ซึ่งการร้องแต่ละครั้งทำนองก็จะเปลี่ยนไป)

๑. หน้านาปีนี้ ต้นปีมีน้ำ...ชุ่มฉ่ำแช่มชื่น คืนวันสดใส

พืชพรรณธัญญา ปูปลาเต็มไป...ทั้งในท้องไร่ ทั้งในท้องนา

๒. ภาพหวังเริ่มวาด ผุดผาดวาวแวว...พร่างพรายพราวแพรว แพร้วเพริศเจิดจ้า

ทุ่งข้าวเป็นทิว ดังทองทาบทา...โซ่ตรวนเงินตรา คงราหลุดไป

๓. โอ้ฝน..ฝนจ๋า มามากไปแล้ว...รวงทองรวงแก้ว จมน้ำไหวไหว

ความหวังพังภินท์ โบยบินทันใด...น้ำตารินไหล ในใจมืดมน

๔. เป็นอยู่อย่างนี้ หลายปีนานมา...ชีวิตชีวา ฝากฟ้าฝากฝน

ความหิวรันทด ความอดความจน...มันเวียนมันวน ไม่พ้นวงจร

๐ฯฯ

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒๓ สิงหา ๕๔