วันอังคารที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

สวรรค์ที่มองข้ามผ่าน

๐ วาดฝันวาดใฝ่เฝ้า....ฝั่งสวรรค์
ความสุขความดีสรร....สลักไว้
เคียงคำสั่งสอนอัน.....บรรเจิด
สั่งสมเสาะหาให้........เพื่อได้เติมฝัน
๐ นานวันเพียงไขว่คว้า..ควันเลือน
ยิ่งมุ่งยิ่งเสมือน..........หม่นไหม้
ยิ่งใฝ่ยิ่งฟั่นเฟือน......ฝันพร่า
ยิ่งหายิ่งโหยไห้........ห่างพ้นภาพฝัน
๐ เหน็ดเหนื่อยหมดแรงดั้น..ด้นหา
เสียงพร่ำเพียงมุสา....เศษเสี้ยว
สับสนซึ่งศรัทธา......ทนสวด
ฤาองุ่นออกรสเปรี้ยว..ปร่าลิ้นใจถอน
๐ มัวเงยลืมก้มหน้า...ลงมอง
สามัญสรรพสิ่งของ...รอบข้าง
ไอดินกลิ่นละออง.....อวลอยู่
สิ่งวิเศษไม่ร้าง......ลืมได้ไฉนใจ
๐ หอมหวนมวลกลิ่นไม้..พฤกษา
เสียงเพลงจากนกกา...กู่ก้อง
ผีเสื้อออกลีลา........ระบำร่อน
เสียงหึ่งภู่ผึ้งพร้อง...พร่ำสร้อยแซมเสียง
๐ เสียงขับกลอนไก่บ้าน..กระชั้นขัน
ลมไหวพลิกสีสัน....แมกไม้
จิ้งหรีดเร่งประชัน...เชิงวาทย์
โอ้สวรรค์อยู่ใกล้ใกล้..เมินได้ดูซิเรา

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๒๔ กุมภา ๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น