ต้องกล้าหาญ เป็นตัว ของตัวเอง ไม่กริ่งเกรง ว่าใคร จะดูแคลน
๐ ท่องโลกกว้าง มานัก ชักอ่อนล้า เคยโหยหา เกาะกระแส ตามแห่แหน
แต่สุดท้าย ค้นพบถิ่น เป็นดินแดน เป็นจุดยืน อันแร้นแค้น แต่แสนดี
๐ ขอปักหลัก พักวิญญาณ หยุดซ่านซ่า ทอดกายา พิงหลัง นั่งติดที่
เพลินสายลม ชมแผ่นดิน กินนที เพียงเท่านี้ สุขเกินพอ รอหลักชัย
๐ฯฯฯฯ
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒๓ พฤษภา ๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น