นิทานน้ำเน่า

.....กาลครั้งหนึ่ง.....

๐ ชายชรา ชมดอกไม้ ใกล้ระเบียง ได้ยินเสียง เรียกหา อยู่หน้าบ้าน

ทั้งพวกหมา เห่ากันใหญ่ ไม่ได้การ รีบลนลาน ออกไปดู ให้รู้ที

๐ นั่นมันกลุ่ม หาเสียง ให้ผู้แทน ซึ่งเที่ยวขอ คะแนน มาถึงนี่

ของเบอร์ไหน พรรคใด รู้ได้ดี "ขอโทษที หมาเห่า อย่าเข้ามา"

๐ มีคนหนึ่ง ในกลุ่มนั้น ยื่นบัตรให้ พร้อมมีใบ ธนบัตร รัดแน่นหนา

คลี่ออกดู นับได้ หลายเงินตรา แต่มูลค่า ไม่คู่ควร ศักดิ์ศรีคน

๐ นึกอนาถ ในใจ อยู่ไม่น้อย มันเสื่อมถอย ขนาดนี้ มากี่หน

คงได้ใจ จึงได้ทำ ไม่จำทน สำนึกตน พ้นฉับไวในดวงแด

๐ ทันไดนั้น เลือดขึ้นหน้า ของตาเฒ่า มือสั่นเทา ชี้หน้า ร้องด่าแม่

"กูไม่ขาย ประเทศไทย ให้พวกแก...ใช่กูแน่ แต่กูมี ศักดิ์ศรีไท"

บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๑๙ มิถุนา ๕๔