สร้อยสายเพชร

๐ บรรจงไล่เรียงร้อย สร้อยสาย

เพชรพร่างอยู่พราวพราย เพริดพริ้ง

ดิน แดด ไม่ดูดาย ลมเร่ง

ธาราไม่ทอดทิ้ง ช่วยฟ้าเจียระไน ๐ฯฯ

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๒๑ ธันวา ๕๓

สงครามน้ำ สงครามดิน

(ภาพแกะสลักฟาโรห์รามเสสที่ ๒ ในสงครามคาเด็ช)

๑. การสงครามอิงอาศัยในเหตุหลัก....โดยอ้างเอาเกียรติศักดิ์ต้องรักษา

อีกเพื่อผลประโยชน์ฝ่ายอัตตา....หรือลงโทษาเหล่าริปูให้ปราชัย

๒. การฆ่าฟันรบพุ่งมุ่งอำนาจ....ชิงสิทธิ์ขาดให้คงอยู่ผู้ยิ่งใหญ่

สันติภาพจักเกิดมีเมื่อมีชัย....กับข้างใดข้างหนึ่งจึงเลิกรา

๓. คงเคยเห็นเคยรู้อยู่เสมอ....คงได้เจอการโรมรันผันทีท่า

รูปแบบของสงครามพัฒนา....เป้าหมายการรบราสารพัน

๔. อีกไม่นานคงเห็นสงครามน้ำ....ยกพวกนำเข่นฆ่าให้อาสัญ

เพื่อแย่งชิงทรัพยากรอันสำคัญ....ทั้งโรมรันรุกเข้าเอาที่ดิน

๕. พื้นดินแห้งรุมแย่งเอาแหล่งน้ำ....ดินชุ่มฉ่ำคนส่วนใหญ่ใฝ่ถวิล

ทำสงครามยื้อยุดยึดที่ดิน....ไว้ทำกินกันตายต่อต่อไป

๖. ไม่สนใจที่ไปหรือที่มา....ไม่คิดว่าน้ำนั้นมาจากไหน

ไม่สนใจว่าดินนั้นเจ้าของใด....เมื่ออยากได้ใช้กำลังเข้ายึดครอง

๗. รีบช่วยกันวางกฎกติกา....ก่อนสังคมภายหน้าจักหม่นหมอง

ก่อนสงครามดิน-น้ำ ทำเลือดนอง.....ก่อนถิ่นทองของไทยถูกไฟลาม

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๒๐ ธันวา ๕๓

ถามใจ

(ภาพใบโพสามสี เป็นรูปหัวใจสีขาว)

๑. ขอถามใจของหัวใจไหวไหมนั่น....โดนกระแทกกระทั้นหวั่นไหวไหม

โดนแรงบีบแรงบดกดข้างใน....ทั้งแรงใหญ่แรงน้อยคอยทุบตี

๒. เห็นน้ำอดน้ำทนนั้นสุดยอด....โดนตลอดยังทนจนได้ที่

ยิ่งทนทานยิ่งโดนสับทับทวี....แล้วแบบนี้จะทนไปได้กี่น้ำ

๓. เมื่อยามป่วยไข้รุมเข้าจนหนาวเหน็บ....เมื่อยามเจ็บยังโถมแรงแทงกระหน่ำ

เมื่อยามล้มก็ยังรุมกระทืบซ้ำ....คนจัญไรก็กระทำหยามพักตรา

๔. จึงถามใจของหัวใจยังไหวไหม....ถ้าทนได้ทนสู้อยู่เถิดหนา

ถ้าไม่ไหวเกินพิกัดเต็มอัตรา....จะหยุดเต้นก็ไม่ว่าหยุดไปเลย

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / เขียนไว้เมื่อ ๙ ธันวา ๕๓

หมายเหตุ วรรคที่เป็นสีน้ำเงิน ขอยืมมาจากบทบันทึกอันขมขื่นในบั้นปลาย

ชีวิตของเจ้าพระยาโกษาธิบดี (ปาน)ราชทูตคนสำคัยในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์

มหาราช ท่านบันทึกไว้ว่า

"๐ ยามจนคนมันก็ดูหมิ่น....ไอ้หน้าส้นตีนมันก็หลู่ดูถูกได้

ชาติขี้ข้าก็ชะล่าบังอาจใจ....คนจัญไรก็กระทำหยามพักตรา

๐ ยามรวยราวจะโลดแผ่นดินเหิน....จะนั้งนอนยืนเดินเด่นสง่า

นี่ถึงคราวแล้วโอ้พยัคฆา....ต้องกลายเป็นวิฬาร์ไปตามกรรม"

อ่านแล้วสะใจมากเข้ากับชีวิตเราจริงๆ ..ถึงคราวตกอับเสือก็กลับกลายเป็นแมวไปได้เหมือนกัน

อ่อนกับแข็ง

๑. น่าเป็นห่วงสังคมไทยเป็นไข้หนัก....ถึงขั้นชักตาตั้งดังบ้าหมู

พวกนักเลงหัวไม้ใหญ่น่าดู....คงได้รู้ได้เห็นเป็นประจำ

๒. มีปล้นจี้ฆ่าฟันกันไม่เว้น....ก่อการกวนให้ลำเค็ญทุกเช้าค่ำ

อันธพาลวุ่นวายหมายกระทำ....ความระยำรานรุกทุกชุมชน

๓. ในสังคมเคยสงบพบแต่สุข....อบายมุขครอบไว้ให้หมองหม่น

ศีลธรรมเสื่อมถอยด้อยสุดทน....พวกผู้เฒ่าเฝ้าแต่บ่นจนอ่อนแรง

๔. เมื่อศีลธรรมอ่อนแอแก้ไม่ตก....ควรต้องยกกฎหมายให้เข้มแข็ง

เมื่อจิตใจหยาบด้านกร้านรุนแรง....นิติธรรมต้องสำแดงความสำคัญ

๕. ต้องจัดการตามกฎหมายให้เด็ดขาด....ใช้อำนาจเที่ยงตรงและคงมั่น

พร้อมส่งเสริมศีลธรรมไปด้วยกัน....ความสุขสันติ์จึงจะคืนได้ดังเดิม

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๑๘ ธันวา ๕๓

อภิมหาชลาศัย

(ภาพวาดแสดงสระน้ำในไร่นาตามแนวพระราชดำริ เรื่องเกษตรทฤษฎีใหม่)

๑. เห็นชาวบ้านร้องไห้ในสายน้ำ....ยังจดจำไม่เลือนสะเทือนขวัญ

แต่ต่อมาไม่นานสักกี่วัน....พวกเดียวกันยังยืนงงตรงที่เก่า

๒. น้ำที่นองมันหายไปไหนหมด...สุดรันทดดินระแหงโดนแดดเผา

เห็นตอซังช้ำใจไม่บรรเทา....ต้นข้าวเน่าก็นอนแห้งที่แปลงนา

๓. ตื่นเถิดหนาพี่น้องไทยในประเทศ....เห็นต้นเหตุหรือยังอย่ากังขา

เมื่อฝนตกน้ำมีน้ำก็มา....ไม่มีท่าให้น้ำอยู่น้ำก็ไป

๔. ถ้าทุกที่ขุดสระน้ำทำเป็นแอ่ง...จะเป็นแหล่งน้ำจักพักอาศัย

เป็นที่รองที่รับชลาลัย....ยามน้ำมาไม่ให้ไปจนหมดมวล

๕. ที่สองไร่เป็นสระสักหนึ่งงาน....ที่หลายล้านได้น้ำนับไม่ถ้วน

แต่ละสระเป็นภาพต่อตามกระบวน....เป็นชิ้นส่วนแห่ง"มหาชลาศัย"ในแผ่นดิน

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๑๘ ธันวา ๕๓

ในสายตา

๐ ถ้ามองโลกจากท้องฟ้าอวกาศ

ไม่สามารถเห็นตัวตนของคนได้

แต่ละคนเล็กจุลเท่าฝุ่นไอ

เทียบกับโลกอันยิ่งใหญ่ไม่ได้เลย

๐ แต่มุมมองจากเราที่เฝ้าดู

เห็นโลกอยู่ในใจอย่างเปิดเผย

เห็นโลกอยู่อย่างชัดเจนเช่นที่เคย

ไม่ละเลยด้วยสายตาที่ห่วงใย ๐ฯฯ

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๑๘ ธันวา ๕๓

ลมซา

(ภาพการเผชิญหน้ากันระหว่างเทพธรรมะกับฝ่ายอธรรม)

๑. สายลมพัดกรูกราว....ลือเรื่องราวฉาวจากไหน

เรื่องดังฤาอย่างไร....จึงพัดได้อยู่หลายวัน

๒. เรื่องแปลกฤาเรื่องร้าย....เรื่องน่าอายฤาน่าขัน

๓. กอไผ่กลายเป็นกล้วย....ฤาว่าควายมีสองขา

ฤาลิงเผานครา....นำท่วมฟ้าฤาปลากินดาว

๔. ฤาจิตรกรวิปริต....ผสมสีผิดคิดสามหาว

วาดภาพสร้างเรื่องราว....ทำผ้าขาวให้เปื้อนสี

๕. หลายเฉดผสมมั่ว....เพื่อตนตัวต่อชีวี

ประชาชนชระชาชี....ช้ำฤดีช่างปะไร

๖. ขอเตือนไปทุกหน....ให้อดทนประชาไท

ตั้งสติระลึกไว้....ยึดหลักใหญ่ "ประมาณตน"

๗.ตั้งใจให้จงดี....ไว้ศักดิ์ศรี "มีเหตุผล"

พวกใดมารุมปล้น....จักรอดพ้นด้วย "ภูมิคุ้มกัน" ๐๐ฯฯ

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๑๘ ธันวา ๕๓

คำว่า "ลมซา"เป็นภาษถิ่นอีสาน หมายถึงการที่ลมพัดแรงมาเป็นระยะ คนโบราณมักจะไถ่ถามกันว่า

ลมพัดเอาข่าวร้ายเรื่องใดมาสู่หนอ