วันศุกร์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2553

อ่อนกับแข็ง

๑. น่าเป็นห่วงสังคมไทยเป็นไข้หนัก....ถึงขั้นชักตาตั้งดังบ้าหมู
พวกนักเลงหัวไม้ใหญ่น่าดู....คงได้รู้ได้เห็นเป็นประจำ
๒. มีปล้นจี้ฆ่าฟันกันไม่เว้น....ก่อการกวนให้ลำเค็ญทุกเช้าค่ำ
อันธพาลวุ่นวายหมายกระทำ....ความระยำรานรุกทุกชุมชน
๓. ในสังคมเคยสงบพบแต่สุข....อบายมุขครอบไว้ให้หมองหม่น
ศีลธรรมเสื่อมถอยด้อยสุดทน....พวกผู้เฒ่าเฝ้าแต่บ่นจนอ่อนแรง
๔. เมื่อศีลธรรมอ่อนแอแก้ไม่ตก....ควรต้องยกกฎหมายให้เข้มแข็ง
เมื่อจิตใจหยาบด้านกร้านรุนแรง....นิติธรรมต้องสำแดงความสำคัญ
๕. ต้องจัดการตามกฎหมายให้เด็ดขาด....ใช้อำนาจเที่ยงตรงและคงมั่น
พร้อมส่งเสริมศีลธรรมไปด้วยกัน....ความสุขสันติ์จึงจะคืนได้ดังเดิม
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๑๘ ธันวา ๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น