เดือนหม่น๑. เมื่อเดือนหม่นคนหมางบ้างหรือไม่.....ด้วยเหตุใดไม่เปล่งปลั่งดังที่หมาย
เห็นกระต่ายร้องไห้ดังใกล้ตาย....จักดูดายต่อไปไม่ได้แล้ว
๒. โอ้ท้องฟ้าเคยไสวใสกระจ่าง....มีม่านพรางจึงมองไม่ผ่องแผ้ว
ทั้งหมอกควันกั้นฟ้าหนาเป็นแนว....คงไม่แคล้วม่านปิดมืดมิดไป
๓. เห็นดาวหมองมองดูหดหู่ยิ่ง....แสงดาวนิ่งไม่ระยับวับวาวใส
แม้ดาวศุกร์เคยสว่างพร่างอำไพ....ประกายไฟในดาวไม่พราวเลย
๔. ความผูกพันอันเคยดีนั้นมีแน่....ลึกลึกแท้ในใจไม่เปิดเผย
นึกเสียดายแสงดาวเดือนเหมือนที่เคย....กระไรเลยเศร้าหมองข้องใจจริง
๕. ถามผู้คนบนโลกโศกไหมนั่น....แสงทองอันส่องสุขถูกทอดทิ้ง
โปรดช่วยกันคลี่ม่านฟ้าอย่างจังจริง....เพื่อพึ่งพิงแสงเดือนดาวยืนยาวไป
๐ฯฯ
บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๒๓ ธันวา ๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น