๑. จากรอยแยก ยับย่น บนภูผา คือที่มา ของเมือง อันเฟื่องฟุ้ง
เป็นตึกราม บ้านช่อง ของเมืองกรุง เป็นตึกสูง ยอดเฉียด เบียดท้องฟ้า
๒. จากรอยโค่น รอยคัด ตัดต้นไม้ จากรอยไถ รอยถาก จากผืนป่า
คือความสุข ความสบาย ด้านนานา ของผู้คน ในพารา มาเนิ่นนาน
๓. จากแรงสูบ แรงผลัก แรงชักน้ำ จากรอยช้ำ รอยเฉือน ฉุดฉ่าฉาน
จากรอยตัก รอยตวง จ้วงสายธาร เป็นความสุข ความสำราญ อันเกินไป
๔. จากรอยปน รอยป้าย ในอากาศ จากรอยปาด รอยเปื้อน เคลื่อนเข้าใส่
จากแรงพวย แรงพุ่ง พ่นพิษภัย จากเปลวไฟ เปลวควัน อันตราย
๕. มันเปลี่ยนที่ เปลี่ยนทาง ธรรมชาติ ตามหวังวาด ของมนุษย์ สุดกระหาย
เปลี่ยนธรรมดา เป็นผิดแผก แตกกระจาย นั่น..ความตาย กำลังตาม คุกคามเรา
๖. โปรดชะลอ การเปลี่ยนทาง การเปลี่ยนที่ พอให้มีช่องกว้าง อันว่างเปล่า
ให้ธรรมชาติ ได้พักฟื้น คืนลำเนา พอบรรเทา ความบอบช้ำ ดำเนินนาน ๐ฯฯ
บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๕ มิถุนา ๕๔ (วันสิ่งแวดล้อมโลก)
