บทจะเผ่นก็พรวดไปไม่รู้หน
บทจะหายก็ไม่เห็นเว้นเวียนวน
การท่วมท้นกับแห้งแล้งแรงพอกัน
๒. เป็นอย่างนี้ซ้ำซากยากจะแก้
ก็เห็นแต่ช่วยเหลือเมื่อคับขัน
เป็นปัญหาเฉพาะหน้าว่าอย่างนั้น
เลยแก้กันเฉพาะกิจเฉพาะกาล
๓. จึงเป็นเรื่องทำนายได้ไม่ยาก
เดี๋ยวน้ำป่าไหลหลากมาล้างผลาญ
พลันหมดฝนกลับเหือดแห้งแล้งกันดาร
สลับกันมาช้านาน..น่าระอา
๔. จะสร้างเขื่อนกักน้ำก็ต่อต้าน
รุมกันค้านสร้างอะไรกันนักหนา
กั้นน้ำไว้จะเสียหายทำลายป่า
ไม่คิดว่าเมื่อได้อย่างย่อมเสียอย่าง
๕. ถ้ายอมเสียส่วนน้อยเพื่อส่วนใหญ่
ควรรับได้เมื่อชั่งทั้งสองข้าง
หากส่วนดีมากกว่าน่าเลือกทาง
แล้วเอาข้างที่ดีกว่ามาทำกัน
๖. เมื่อน้ำมาปล่อยน้ำไปอย่างไรนี่
ควรจะมีที่ดักและกักกั้น
เอาน้ำไว้ชะโลมดินดับร้อนพลัน
ยามฝนผันแดดเผาบรรเทาลง
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม่ ร้อยเอ็ด / ๒๐ สิงหา ๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น