ทองกวาว๐ ดูทองกวาวดังทองไกวในเปลวแดด
สะท้อนแสดสวยสมในลมหนาว
สะท้อนทุ่งมุ่งประเทืองในเรื่องราว
แล้วยังร่วงกรูกราวเป็นดาวดิน ๐๐ฯฯ
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด ๓๑ มกรา ๕๔
วันอาทิตย์ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2554
หลวงตามหาบุญ
(ภาพจาก dhammathai.org)หลวงตามหาบุญ
๐ ดังบัวบานสานศรัทธามาช่วยชาติ
เป็นดอกบัวอันผุดผาดในพระศาสนา
มรดกทาน มรดกธรรมท่านนำพา
คือหลวงตา "มหาบัว มหาบุญ" ๐๐ฯฯ
ขอกราบนมัสการ คารวะแด่ดวงวิญญาณของพระธรรมวิสุทธิมงคล
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ้ด /๓๐ มกราคม ๒๕๕๔
วันจันทร์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2554
พ่อแม่เป็นครู..ครูเป็นพ่อแม่
....๑....๐ พ่อและแม่สั่งสอนแต่อ้อนออก....เฝ้าบอกทุกกระบวนที่ควรรู้
อีกทั้งทำสิ่งถูกให้ลูกดู....ได้เรียนรู้ซึมซับไปไม่รู้ตัว
๐ พัฒนาการด้านร่างกายและจิตใจ....เอาใจใส่เฝ้าระวังทั้งดีชั่ว
ทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ใกล้ไกลตัว....ท่านดูแลไปถ้วนทั่วทุกขั้นตอน
๐ คอยหัดลุกหัดนั่งหัดตั้งไข่....ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่เฝ้าฝึกสอน
ท่าพะวงห่วงหาและอาทร....ทั้งยามกินยามนอนไม่ห่างไกล
๐ พ่อแม่จึงเปรียบเป็นครูคนแรก....ที่ท่านแบกภาระอันยิ่งใหญ่
สอนเราจากไม่รู้สิ่งใดใด....สอนต่อเนื่องตลอดอายุขัยของท่านเทียว
....๒....
๐ ครั้นถึงวัยเข้าเรียนในระบบ....ก็ได้พบคุณครูผู้ฉลาดเฉลียว
ท่านสอนเขียนสอนอ่านอย่างชาญเชี่ยว....ท่านขับเคี่ยวถ่ายวิชาให้แก่เรา
๐ นอกจากทำการสอนตามหลักสูตร....ท่านประดุจพ่อแม่บังเกิดเกล้า
มีเมตตากรุณาให้แก่เรา....ท่านว่ากล่าวตักเตือนไม่เชือนแช
๐ อยู่โรงเรียนสุขใจดังในบ้าน....อยู่กับครูอบอุ่นปานกับพ่อแม่
มีปัญหาเรื่องหดหู่ท่านดูแล....ยามท้อแท้ท่านยังให้แรงใจ
๐ ยามทำผิดลงโทษบ้างในบางครั้ง....ยามพลาดพลั้งอภัยศิษย์เอาจิตใส่
ท่านรักเราอย่างลูกผูกพันใจ....อันความรักนั้นยิ่งใหญ่ในใจเรา
๐ ท่านจึงเป็นพ่อแม่คนที่สอง....เป็นแสงทองส่องใจไม่อับเฉา
เป็นดอกไม้ปักใจไปนานเนา....เป็นพระเจ้าสถิตใน ใจนิรันดร์
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๑๖ มกรา ๕๔
ฝันร้าย
....๑....๐ ค่ำคืนดื่นดึกศึกหนัก....กึกกักเสียงสนั่นลั่นถนน
มองเห็นขี้เมาเยาวชน....อึงอลส่งเสียงเพียงสงคราม
๐ เอะอะโวยวายก้าวร้าว....สามหาวนักเลงไม่เกรงขาม
ถกเถียงเสียงแข็งลามปาม....ไล่ตามตีต่อยฟันแทง
๐ อาวุธครบมือครบไม้....วิ่งไล่กระทำกำแหง
ประกาศศักดาสำแดง....ขัดแย้งอย่างไม่ใช่คน
๐ เหตุการณ์แบบนี้มีเห็น....ไม่เว้นเดือนละหลายหน
ชาวบ้านหัวหดอดทน....เบื่อหน่ายเสียจนอ่อนใจ
....๒....
๐ ค่ำคืนดึกดื่นฝืนทน....ง่วงจนม่อยพับหลับใหล
อ่อนเพลียหลับพลันฝันไป....อยู่ในอนาคตกว่าสิบปี
๐ ฝันว่าเรามอบบ้านเมือง....ที่เคยรุ่งเรืองศักดิ์ศรี
ส่งต่อลูกหลานอีกที....ให้ทำหน้าที่ป้องกัน
๐ รถถังส่งให้ไม่ช้า....เพื่อรักษาประเทศเขตขันธ์
มอบปืนยื่นให้โดยพลัน....เพื่อให้พิทักษ์สันติ์ ราษฎร
๐ มอบงานบริหาร ตุลาการ....นิติการ การศึกษาสั่งสอน
อนาคตของประเทศเราอาทร....ทุกวงจรมอบหมายประเคน
....๓....
๐ ตกอกตกใจในฝัน....นี่มันพวกที่เคยเห็น
เกะกะสร้างความลำเค็ญ....ไม่เคยว่างเว้นสักวัน
๐ จะมอบประเทศของเรา....ให้แก่พวกเขาชักหวั่น
อนาคตเป็นไปอย่างไรกัน....สุดกลั้นน้ำตาหลั่งนอง
๐ สงสารประเทศที่รัก....คงจักถึงคราวเศร้าหมอง
ถ้าให้นักเลงครอบครอง....ขอร้องอย่าให้(ฝัน)เป็นจริง
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๑๕ มกรา ๕๔
เรื่องราว
๑. โลกนี้มีปราณปม....ในสายลมมีตัวตนละครในสายฝน....มีผู้คนรินเรื่องราว
๒. แสงแดดมีวิญญาณ....ล่องหนผ่านจากห้วงหาว
ดาวเดือนที่พรายพราว....ต่างสืบสาวราวรำพัน
๓. กรวดหินทั้งดินทราย....ทะเลรายร่วมรังสรรค์
เรียงร้อยถ้อยจำนรรจ์....สารพันสาระเพลิน
๔. ดอกไม้ก็เช่นกัน....ร่วมบทบรรณสรรเสริญ
จำหลักสิ่งจำเริญ....โดยดำเนินเดินตำนาน
๕. มีรักมีผูกพัน....ที่พืชพรรณเคยพบพาน
ประสบแล้วประสาน....เพื่อส่งผ่านสิ่งสวยงาม
๖. อบร่ำสิ่งจรุง....คอยปรนปรุงทุกโมงยาม
เล่าเรื่องอันล้นหลาม....ล้วนเป็นความประทับใจ
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๘ มกรา ๕๔
ผู้ร้ายตัวจริง
๑. แสนขื่นขมสังคมไทยไยเปลี่ยนหน้าเคยสง่าสูงส่งคงศักดิ์ศรี
เคยนับถือเกี่ยวข้องฉันน้องพี่
มีไมตรีสัมพันธ์กันนานมา
๒. ทุกวันนี้แบบแผนที่แสนงาม
ถูกมองข้ามทอดทิ้งสิ่งมีค่า
ไปยึดเอาแบบอย่างทีไหนมา
หมดศรัทธาบรรพชนแล้วหรือไร
๓. พวกเด็กเด็กก้าวร้าวและระราน
อันธพาลเต็มเมืองเป็นเรื่องใหญ่
เด็กชายหญิงมั่วสุมน่ากลุ้มใจ
ด้วยเหตุใด โดยสิ่งใดให้คิดดู
๔. พวกเราพบตัวผู้ร้ายแล้วหรือยัง
สังคมพังต่อหน้าน่าอดสู
เด็กติดเหล้า ติดยา น่าหดหู่
โปรดจงรู้นั่นแหละคือ "ผู้ร้ายตัวจริง"
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด ฝ มกรา ๕๔
วันอังคารที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2554
วันใหม่ วันเก่า
๐ ค่ำคืนเปลี่ยนผ่านพ้น.....เดือนปีสรรพสิ่งเสียงแสงสี.....สนั่นฟ้า
ลมปากพร่ำพรดี.....พรมส่ง
ไฟหวังบรรเจิดจ้า.....แจ่มแจ้งในใจ
๐ อุบัติการณ์ปีเก่าคล้าย.....ค่อยเลือน
ผ่านแล้วผ่านเลยเหมือน.....ฝันร้าย
ตื่นมาเห็นดาวเดือน.....ลอยเด่น
หวังใหม่ดูละม้าย.....เนรมิตแล้วโลกา
๐ วันใหม่เริ่มเคลื่อนคล้อย.....ถอยคืน
วันเลื่อน เดือนถูกกลืน.....ถูกกล้ำ
วันคืนร่นสุดฝืน.....สุดใฝ่
เหตุการณ์ผ่านมาซ้ำ.....-ซากซ้ำดังเดิม
๐ เตรียมใจเถิดเพื่อสู้.....ทุกสถานการณ์
เตรียมรับกับเหตุการณ์.....รอบด้าน
ทุกข์-สุขอาตพบพาน.....ทุกเมื่อ
รัก-ชัง ชอบฤาค้าน.....รับให้ได้ทุกกระบวน
๐๐ฯฯ
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๕ มกรา ๕๔
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
