๑. .................................พี่น้องเอ๋ย
กระไรเลยจึงเปลี่ยนไปได้เพียงนี้
ลืมครรลองของเราเก่าก่อนมี
สามัคคีปรองดองพร่องลงไป
๒. ขึ้นขัดขวางขัดขืนเพราะใครหนอ
มาขัดขอขัดใจเพราะใครไหน
ทำดื้อดึงดุดันด้วยอันใด
แล้วสังคมกำไรฤาขาดทุน
๓. เราเคยอยู่อย่างญาติอย่างพี่น้อง
ถูกปกครองโดยใช้ธรรมนำเกื้อหนุน
ต่างอุ้มชูช่วยเหลือแลเจือจุน
ความอบอุ่นอบอวลทั่วแผ่นดิน
๔. ถึงหนักนิดเบาหน่อยค่อยพูดจา
ยึดศรัทธาความเป็นไทยใจถวิล
ช่วยกันสร้างช่วยกันสรรค์หมั่นทำกิน
เรื่องมลทินบาดหมางใจจึงไม่มี
๕. มาวันนี้เป็นอะไรไปกันหนอ
จึงแตกคอรุนแรงแบ่งเป็นสี
เกิดแตกแยกขาดรักสามัคคี
ตัดไมตรีสายสัมพันธ์สั่นสะเทือน
๖. จึงวิงวอนมาที่เพื่อนพี่น้อง
เรามาลองหยุดวจีที่เชือดเฉือน
หันพูดจาแบบคนไทยในครัวเรือน
โดยลืมเลือนร้าวฉานที่ผ่านมา
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒๘ มีนา ๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น