ลืม๑. เหตุการณ์ที่ผ่านมา หวาดผวาพาหวั่นไหว
คิดดูด้วยเหตุใด จึงเมืองไทยวิกฤตการณ์
๒. เคยอยู่อย่าสันติ มิได้มีภัยแผ้วพาล
อยู่มาเพลิงพุ่งพล่าน ไหม้เผาผลาญย่านกลางเมือง
๓. ในกรุงต่างจังหวัด ปรากฎชัดพวกก่อเรื่อง
จราจลจนขุ่นเคือง ยากปลดเปลื้องจากความจำ
๔. เหตุเกิดยากลืมเลือน ยอกใจเตือนเหมือนตอกย้ำ
ห้ามใจไม่จดจำ จักควรทำเพื่อบรรเทา
๕. ลืม ลืม...ลืมเสียเถิด จิตประเสริฐไม่อับเฉา
คนไทยไม่ควรเศร้า กับเรื่องร้าวในเผ่าพงษ์
๖. ผ่านมาให้ผ่านไป โปรดทำใจไร้พิษสง
ล้างใจคลายพะวง เรื่องร้ายคงค่อยเลือนราง
๗. ฝันร้ายผ่านพ้นแล้ว จิตผ่องแผ้วพบสว่าง
ร่วมกันรังสรรค์ทาง ที่สืบสร้างสังคมไทย
๘. ลืมเถิดเรื่องเลวร้าย อันมากมายหลายเภทภัย
ลืมมันก้าวผ่านไป สู่วันใหม่ไม่รอรี
๙. ให้อภัยแก่ทุกคน ทุกแห่งหนล้วนน้องพี่
คิดใหม่ในสิ่งดี สามัคคีพี่น้องไทย
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๒ มิถุนา ๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น