๐ เอาดินดอนที่ได้ มรดก
รองรับฝนรินตก จากฟ้า
แรงควายช่วยปราบรก ไถถาก
เมล็ดข้าวปลูกเป็นกล้า หว่านไว้กับหวัง
๐ นานวันนอนนั่งลุ้น รวงทอง
วันวันแหงนหน้ามอง เมฆเค้า
ฝนหายจิตใจหมอง เหมือนหมด
ฝนมาค่อยคลายเศร้า ชื่นชื้นใจคืน
๐ เขียวเอยเขียวใบข้าว เขียวขจี
สวยเอยสวยสดสี ยอดหญ้า
ซึมแทรกซ่านฤดี ใดเท่า
สีแห่งหวัง เจิดจ้า ช่วยฟื้นชีพชาวนา
ศักดิ์เรือง วลี /๒๗ กันยา ๕๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น