๐ ยินชื่อมอญสะท้อนไหวในหัวอกโอ้เจ้านกหงส์ทองท่องเวหา
พลัดจากถิ่นบินหลงร่อนลงมา
ยังคงคาเจ้าพระยามหานที
๐ ชาติพันธุ์ดำรงอยู่ไม่รู้สิ้น
ส่วนแผ่นดินขอตรึงไว้ในศักดิ์ศรี
อยู่ที่ใดดวงใจพร้อมภักดี
จึงเป็นที่ชื่นชมแลเชิดชู
๐ ดังกุหลาบสูงส่งทรงคุณค่า
สวยสง่าสีสันนั้นสุดหรู
ทั้งดอกต้นคงทนพ้นฤดู
ปลูกไว้ดูชูใจในเพื่อนมอญ
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๗ กรกฎา ๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น