๑ แว่วเสียงสั่งวังเวงเป็นเพลงโศกจากขั้วโลกโบกลามันน่าเศร้า
โอ้ขั้วโลกทั้งสองของพวกเรา
โดนไฟเผาเร้ารุมสุมมานาน
๒ แผ่นน้ำแข็งอันแน่นหนาผวาสั่น
แตกสะบั้นขั้นลำบากยากประสาน
สัตว์ขั้วโลกเดือดร้อนโดนระราน
เกิดอาการหวั่นไหวไม่กินนอน
๓ สิ่งที่มีชีวิตทุกชีวิต
เคยใช้สิทธิ์ในลำเนาแต่เก่าก่อน
โดนพิษสงของผู้คนจนเดือดร้อน
สุดจะผ่อนสุดจะปรนจนปางตาย
๔ ถ้ามัวนิ่งต่อไปไม่ดีแน่
ลำพังแต่จมวังวนจนเกินสาย
เขาน้ำแข็งโดนความร้อนกร่อนทำลาย
หากดูดายยากสุดเดาจบอย่างใด
๕ จึงกู่ก้องร้องตอบปลอบขั้วโลก
ขอคลายโศกคืนค่าความสดใส
จักขอความร่วมมือและร่วมใจ
พลโลกให้ลดความร้อนผ่อนความแรง
๖ จักขอร้องทุกคนบนโลกนี้
ให้สมานสามัคคีอย่างเข้มแข็ง
ใช้ชีวิตเรียบง่ายหมายเปลี่ยนแปลง
เพื่อร่วมแรงคืนชีวาโลกากัน
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๒๑ กรกฎา ๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น