......หินผา ที่กร้านแกร่ง
ผ่านร้อนผ่านเย็นมาทุกระดับองศา
ผ่านคลื่นผ่านลมมาทุกความรุนแรง
ผ่านกาลเวลามานานแสน
ผ่านปรากฏการณ์มานับไม่ถ้วน
ผ่านการเปลี่ยนแปลงจนชินชา
...........ณ วันนี้
คำว่าความหวาดหวั่นไม่มีในความรู้สึก
มีแต่เพียง...เสียงท้าทาย
ว่า "..ยังมีอีกไหม...เข้ามาเลย..."
อดทนและทนทานมามาก ย่อมทนต่อไปอีกได้
หากแม้นทนไม่ไหว
ก็พร้อมที่จะสลายลงเป็นเม็ดทราย
หรือแม้แต่จักจมหายไปใต้บาดาลเลยก็ยังยินดี
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๒๐ มกรา ๕๓
วันอังคารที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2553
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น