๐ เรื่องไกลตัวก็ปวดหัวอยู่ไม่น้อยเหตุเศร้าสร้อยฟั่นเฟือนสะเทือนขวัญ
ภัยพิบัติขุกเข็ญไม่เว้นวัน
ความมั่นคงของเผ่าพันธุ์แทบพังภินท์
๐ โลกก้าวหน้าแต่มนุษย์สุดป่าเถื่อน
มองดูเหมือนยุคถ้ำหรือยุคหิน
เผชิญหน้าฆ่าฟันบั่นชีวิน
แย่งกันอยู่แย่งกันกินสิ้นปราณี
๐ ในสังคมภูมิภาคก็มากเรื่อง
มีขุ่นเคืองบาดหมางข้างพื้นที่
เรื่องชายแดนปัญหาก็มากมี
ต้องราวีกระทบกระทั่งทั้งแนวรั้ว
๐ ในประเทศก็เกิดลิ่มที่แตกร้าว
มีเรื่องราวขัดแย้งแบ่งแยกขั้ว
คงสักวันบรรยากาศอาจขุ่นมัว
จนหวั่นกลัวจะถึงขั้นอันตราย
๐ ในครอบครัววุ่นวายมากมายนัก
อุปสรรคปัญหาแก้ไม่หาย
หารายได้ไม่พอต่อรายจ่าย
สุขภาพกายสุขภาพใจให้เสื่อมเกิน
๐ กำลังคิดร้อนใจอยู่ในบ้าน
ครั้นมองผ่านนอกหน้าต่างที่ห่างเหิน
เห็นนกน้อยเยี่ยมหน้ามาหยอกเอิน
คล้ายเชื้อเชิญให้หัวใจไปด้วยกัน
๐ ทั้งยังส่งเสียงร้องระริกรื่น
โอ้ใจเอยเลยได้ตื่นจากภาพฝัน
แปรความทุกข์เป็นสุขใจไปโดยพลัน
โอ้สวรรค์เล็กๆริมชายคา
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๓๐ มกรา ๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น