๑. ปัจจุบันประเทศไทย....ผู้สูงวัยในสังคมมีมากจนเกิดปม....เป็นสังคมคนชรา
๒. เป็นวัยพักการงาน....พึ่งลูกหลานให้เลี้ยงหา
จนกว่าถึงเวลา....อนิจจาอนิจจัง
๓. เป็นภาระและหน้าที่....อันพึงมีอันพึงหวัง
วัยที่มีพลัง....จักประทังทั้งเลี้ยงดู
๔. เป็นความรับผิดชอบ....อยู่ในกรอบต้องกอบกู้
โดยรัฐต้องอุ้มชู....ความเป็นอยู่ สวัสดิการ
๕. ส่วนใดไม่สำคัญ....เท่าเทียมทันพวกลูกหลาน
วัยเรียน วัยทำงาน....ต้องสืบสานบรรพชน
๖. เรื่องนี้น่าห่วงใย....หนุ่มสาวไทยใจสับสน
เหตุการณ์น่ากังวล....เยาวชนยุคเสเพล
๗. เสพ-ค้า ยาเสพติด....ทำชีวิตให้หักเห
ก้าวร้าวและเกเร....คิดแต่เร่หาอบาย
๘. จับกลุ่มมั่วสุมเพศ....ติดกิเลสอันหลากหลาย
มีเล่ห์เพทุบาย....อีกเมามายการพนัน
๙. ขาดจิตรับผิดชอบ....ออกนอกกรอบเคยสุขสันต์
ครอบครัวเคยพัวพัน....กลับแปรผันเป็นพังภินท์
๑๐.หันหลังให้วัดวา....หันหน้าสุราริน
ยาบ้าเสพอาจินต์....เฮโรอีนและยาอี
๑๑.ยกพวกเข้าโรมรัน....ทั้งยิงกันทั้งต่อยตี
น่าอายเสียสิ้นดี....เป็นอย่างนี้น่าทบทวน
๑๒.สังคมไม่สมค่า....วอนนำพาช่วยสอบสวน
สังคมไม่สมควร....แก้กระบวนกันอย่างไร
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๕ กันยา ๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น