วันพฤหัสบดีที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เพื่อนเดินทาง

๐ รื่นรื่นรินเริงเริง
หลงระเริงจนลืมเลือน
โลกกร่อนร้อนรนเหมือน
จักคลอนเคลื่อนจากความจริง
๐ โลกเผินของผู้คน
ดูสุขล้นทั้งชายหญิง
แต่โลกที่แท้จริง
คนละสิ่งคล้ายกับลวง
๐ ที่แท้มีทั้งสุข
ทั้งมีทุกข์ที่ใหญ่หลวง
ปนไปเป็นช่วงช่วง
เห็นเป็นห้วงแห่งกงกรรม
๐ ยามสุขอย่าเหลิงสุข
ยามทุกข์อย่าถลำ
ใช่ทุกข์จักทอดกรรม
จนเตลิดตลอดไป
๐ ทุกข์มาทุกข์ย่อมหมด
โศกสลดสลัดไหว
สุขมาสุขย่อมไป
มีสิ่งใดจักจีรัง
๐ เกิดตนเป็นคนมา
ก้าวแกร่งกล้าเกิดความหวัง
ประคองตนอย่างจริงจัง
เดินตามหวังกันต่อไป
๐ เดินทางอย่าทิ้งเพื่อน
ที่คอยเตือนให้ปลอดภัย
เพื่อแท้ร่วมทางไป
เพื่อนนั้นไซร้ก็คือ "ธรรม" ๐ ๐ ฯฯ

ศักดิ์เรือง วลี / ๒๘ สิงหา ๕๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น