๐ เป็นสัตว์เลี้ยงแสนดีที่พันผูกเป็นดังลูกดังเพื่อนแท้ช่วยแก้เหงา
เป็นที่รักที่เอ็นดูอยู่กับเรา
ทั้งยังเห่าเฝ้าบ้านงานประจำ
๐ กลับจากงานเหนื่อยล้าเข้ามารับ
อยากให้จับให้หยอกออกน่าขำ
อยากอยู่ชิดเคียงใกล้ให้ลูบคลำ
ทุกเช้าค่ำนำไปเที่ยวอย่างเชี่ยวชาญ
๐ ยามกินข้าวก็ชอบหมอบอยู่ใกล้
พอจะได้ส่วนแบ่งแห่งอาหาร
แกล้งทำเฉยก็เห่าเตือนเหมือนขอทาน
วิ่งเข้าออกนอก-ในบ้านพล่านทั้งวัน
๐ ถ้าขาดมัน คงเหงาใจไม่สนุก
ยามมีทุกข์คงจับไข้ให้ไหวหวั่น
จิตฟุ้งซ่าน ซึมเศร้าเหงาทุกวัน
"หมาสามัญประจำบ้าน" วานอยู่ยืน
ศักดิ์เรือง วลี / ๙ สิงหา ๕๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น