๐ มนต์บรรเลงเพลงไพเราะเกาะดวงจิต
แนบสนิทดวงใจให้ลุ่มหลง
แฝงอารมณ์อยู่นิรันดร์อย่างมั่นคง
สิ้นชีพลงจึ่งสิ้นพ้นจากมนตรา
๐ อันดนตรีนั้นไม่ว่าภาษาใด
ย่อมซึ้งใจได้ทั่วทุกภาษา
ท่วงทำนวงพริ้วพร้อมย้อมวิญญาณ์
เป็นภาษาเดียวกันนั่นแท้เทียว
(บทกวีนี้เคยได้รับรางวัลจากรายการของคุณไพบูลย์ ศุภวารี )
ศักดิ์เรือง วลี /๓๐ สิงหา ๕๒
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น