วันอาทิตย์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ถ้า.....(เรื่องของข้าวกับชาวนา)

๑. ถ้าเห็นใจชาวนามาแต่ต้น
ไม่สับสนสถานภาพทราบพื้นฐาน
รู้ลึกซึ้งถึงครรลองความต้องการ
แล้วเจือจานอย่างเหมาะสมเสมอมา
๒. ถ้าชาวนารู้คุณค่าแห่งอาชีพ
ไม่ร้อนรีบสรุปความหยามคุณค่า
มองตัวเองต่ำต้อยด้อยราคา
เอือมระอาอับอายอาชีพตน
๓. ถ้าสังคมเห็นคุณค่า ข้าว-อาหาร
ความมั่นคงยั่งยืนนานคานเหตุผล
ความมั่งคั่งแท้จริงของปวงชน
ความแข็งแกร่งอันทานทนของบ้านเมือง
๔. ถ้าคนไทยหวงแหนแผ่นดินดี
ผืนดินที่ใช้ทำนาพาฟุ้งเฟื่อง
ผืนดินที่เสริมส่งไทยให้รุ่งเรือง
ช่วยเชิดชูช่วยประเทืองให้เรืองรอง
๕. ถ้าชาติไทยมีมาตรการป้องกันที่
ผืนนาดีประกาศเขตเข้าปกป้อง
สงวนนาเอาไว้ใครครอบครอง
เขาจักต้องใช้ทำงนาหรือทำกิน
๖. ห้ามมิให้นำไปใช้ในอุตสาหกรรม
หรือใช้ทำที่อาศัยให้นาสิ้น
ความอุดมสมบูรณ์ในแดนดิน
สงวนไว้เป็นเขตดินถิ่นชื่นชม
๗. ส่วนการสร้างโรงงานย่านที่พัก
ควรที่จักหาที่ดินที่เหมาะสม
เป็นดินที่ด้อยค่าไม่อุดม
จะเทถมฝังท่อก็ทำไป
๘. ถ้าก่อนนี้ราคาข้าวเขาให้ค่า
พอชาวนาลืมตาอ้าปากได้
ค่าตอบแทนหยาดเหงื่อชาวนาไทย
พอใช้จ่ายยังชีพได้ไม่อับจน
๙. ถ้าคนไทยแหนหวงห่วงพันธุ์ข้าว
มิให้ใครอื่นเขาเข้ามาปล้น
เอาของเราไปหลอมปลอมแปลงปน
จนสับสนสงสัยในสายพันธุ์
๑๐. ถ้าลูกหลานชาวนาไทยไม่ทิ้งถิ่น
เลิกทำกินเข้าโรงงานหวังสานฝัน
เพื่อหลุดพ้นจากการเสี่ยงไปวันวัน
โดยเหหันตายดาบหน้าที่ในเมือง
๑๑. ถ้าพ่อค้าตีราคาค่าของข้าว
ให้เทียมเท่าพวกน้ำมันจากบ่อเหมือง
ยกย่องเป็นสิ่งสูงค่าน่าประเทือง
พวกชาวนาคงรุ่งเรืองไม่ด้อยลง
๑๒. ถ้าวันนั้น..ถ้า..ถ้า..ถ้า...........
ในวันนี้ชาวนาไทยเกียรติสูงส่ง
ในวันนี้ศักดิ์ข้าวไทยใหญ่ยืนยง
ในวันนี้ไทยมั่นคงกว่าชาติใด

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๑๕ พฤศจิกา ๕๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น