ข้าราชการด้อยโอกาส

๑. นึกสงสารข้าราชการด้อยโอกาส
แม้มากมีความสามารถอย่างมากล้น
กินอุดมการณ์ต้องจำใจในความจน
สู้อดทนทำงานอย่างทุ่มเท
๒. ซื่อสัตย์ต่อวิชาแลอาชีพ
ไม่เคยถีบข้ามใครให้หักเห
ไม่เคยมีพฤติกรรมทำเกเร
ไม่เคยเร่ซื้อหาตำแหน่งใด
๓. ในท่ามกลางกระแสสังคมเน่า
สู้ทนเอาหูไปนาตาไปไร่
ไม่แยแสฟุ้งเฟ้อเห่อตามใคร
เอาใจใส่แต่เรื่องงานเนิ่นนานมา
๔. ไม่ประจบสอพลอห่อของขวัญ
มีแต่งานเท่านั้นที่นำหน้า
มีความคิดตรงไปแลตรงมา
ยึดหลักการโดยศรัทธาวิชาการ
๕. ถึงเวลาเลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่ง
ไม่แสดงความกระสันอันฟุ้งซ่าน
ไม่โรยหน้าด้วยผักชีที่ผลงาน
เก็บอาการใจสะอาดเมื่อพลาดไป
๖. ไม่เคยบ่นไม่เคยท้อต่อความพ่าย
แม้เข้าข่ายถึงครา "น่าจะได้"
มีอยู่บ้างที่เศร้าสร้อยแลน้อยใจ
แต่ก็ไม่ถึงกับด้อยท้อถอยลง
๗. คนเช่นนี้ยังมีอยู่อีกมาก
ถ้าแม้นหากผู้ใหญ่ได้เสริมส่ง
ให้ก้าวหน้าในสายงานที่ดำรง
ชาติไทยคงเจริญไกลไปแน่นอน

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๑๘ พฤศจิกา ๕๒