คืนบางคืนที่หนาว

สายลมหนาวในค่ำคืนนี้
สั่นสะท้านไปถึงจิตสำนึก
ทิ่มแทงอารมณ์ละมุนแต่บาดลึก
กาลเวลาคงเลอะเลือน
หรืออาจกลั่นแกล้ง ซ้ำเติม
ด้วยว่ารุ่งอรุณเดินทางอย่างเชื่องช้า
ไม่มาถึงสักที
การรอคอย..ทำให้ทุรนเสมอ
แม้มือแห่งเอื้ออาทรยังมาไม่ถึง
หรืออาจจะไม่มีมา
แต่....อ้อมแขนแห่งภูมิคุ้มกัน
ยังโอบรัดอยู่อย่างมั่นคง
ศักดิ์เรือง วลี /๒๘ พฤศจิกา ๕๒