วันพุธที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

สามานย์สำนึก

๑. ลึก ลึกในใจแล้ว หลอกลวง
ลับ ลับอยู่ในทรวง ย่อมรู้
ซับ พิษบิดเบือนบ่วง บำบัด
ซ้อน ซ่อนทำใจสู้ เสแสร้งสัมมา
๒. ซ่อน ปมอันชั่วร้าย ปิดบัง
เงื่อน งำงมงายยัง งี่เง่า
เกลื่อนแผลอันเกรอะกรัง ใจกร่อน
กลบ ผิดพิษรุมเร้า รุ่มร้อนลนทรวง
๓. อำ นาจฝ่ายต่ำช้า ครอบงำ
พราง จิตโดยสีดำ พอกไว้
ความ ดีถึงกระทำ เพียงล่อ
ลับ คมเพื่อจะใช้ เชือดเนื้อเถือหนัง
๔. ไว้ วางใจเพื่อให้ เกียรติกัน
ใจ กลับคิดผกผัน ผิดข้าง
ไม่ นึกจะเจอวัน วินาศ
ได้ บทเรียนมาบ้าง เผื่อไว้สอนใจ
๕. คด ใดจักดัดได้ ดังใจ
ในข้อ หากคดไป มากแล้ว
งอ คืนคงไม่ไหว เป็นแน่
ในกระดูก เปราะดังแก้ว สุดแก้กลับตรง
๖. มือ หนึ่งถือดอกไม้ งดงาม
ถือสาก อีกมือตาม กลั่นแกล้ง
ปาก นับหนึ่งสองสาม สมาธิ
ถือศีล ทำบุญแสร้ง ธาตุแท้ทุรชน
๗. ต่อหน้า ทำดีด้วย ทุกประการ
มะพลับ รสฉ่ำหวาน เทียบได้
หลับหลัง เปลี่ยนแปรปาน รสเปลี่ยน
ตะโก รสเฝื่อนให้ ฝาดลิ้นสุดทน
๘. หน้า เราระรื่นไร้ พิษสง
ไหว้นบเชิดชูธง ไม่ทิ้ง
หลัง เรากลับไม่ตรง ดังก่อน
หลอก ลวงทำกรอกกลิ้ง แลบลิ้นปลิ้นตา
๙. หน้า งามสวยเลิศล้น ปานหงส์
เนื้อ ทรายงามทรวดทรง สง่าล้ำ
ใจ โหดดั่งคนดง แดนเถื่อน
เสือ สิงห์กระทิงถ้ำ ฤาเท่าใจทราม
๑๐. สามานย์ชนย่อมรู้ ผิดใด
สำนึกอยู่ภายใน แน่แท้
สามัญชนพึงเอาใจ- เขาใส่ (ใจเรา)
สำนึกตนช่วยแก้ สิ่งร้ายกลายดี

ศักดิ์เรือง วลี /๑๙ พฤศจิกา ๕๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น