ภาพหนึ่งเป็นคนรวย เหลือล้น
อีกภาพคนระรวย ไส้กิ่ว
ระยะห่างสองภาพพ้น กว่าเอื้อมมือถึง
๐ มองไกลนึกว่าใกล้ ชิดกัน
เห็นภาพอยู่ทุกวัน ค่ำเช้า
ความจริงมันผกผัน ผิดแผก
รวยสุข-จนจำเศร้า ห่างชั้นเกินกัน
๐ คนรวยซื้อเพชรให้ แมวหมา
คนจนเขี่ยขยะหา ของใช้
นี่อะไรกันนักหนา โลกมนุษย์
ช่วยขยับสองภาพให้ เข้าใกล้กันที
ศักดิ์เรือง วลี/ บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๑ ตุลา ๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น