วันพฤหัสบดีที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2553

สิ่งที่พอเหลืออยู่

๑.ตุลาคม ปี ๕๓ มีน้ำมาก....ก็เนื่องจาก"คุณญ่า"แกมาเยี่ยม
แกแผลงฤทธิ์กว้างไกลไร้ทานเทียม....ดูโหดเหี้ยมดุร้ายไม่เมตตา
๒.สุดเศร้าโศกวิโยคใจให้ขื่นขม....เห็นนาล่มจมน้ำไปต่อหน้า
ข้าวกอดรวงจมหายไปต่อตา....พวกพืชผักที่ปลายนาเน่าเนืองนอง
๓.พริก ผักกาด ต้นหอม โหระพา....ทั้งแตงกวา มะละกอปลูกยกร่อง
ทั้งกระเพรา แมงลักกับฟักทอง....ปลูกมากมายก่ายกองพวกของกิน
๔.พอน้ำมาก็จมหายตายไปหมด....พอน้ำลดต้นเถาเน่าไปสิ้น
ที่พอเหลือ ผักบุ้งนา คลุมเต็มดิน....อีกกระถิน กระโดน ที่โพนนา
๕.อ้าวนั่นไง ผักกะแยงออกดอกสวย....ยังไม่ม้วยยืดยอดอยู่ชายป่า
แม้น้ำท่วมยังรอดเด็ดยอดมา....แล้วหาปลามาต้มแกงใส่แจ่วบอง
๖.ซดเข้าไปไล่ลมปมที่กลุ้ม....ลืมหนี้สินที่เร้ารุมสุมสมอง
หอมระรวยใจชื้นคืนเป็นกอง.....นาน้ำนองเหลือผักบุ้ง ผักกะแยง
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด ๒๙ ตุลา ๕๓ (ขณะนี้๓๖ จังหวัดโดนน้ำท่วมหนัก)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น