เรื่อง เด็ก-เด็ก

๑. ทุกคราที่ยินข่าว ถึงเรื่องราวของเด็กไทย
หลายครั้งพวกเขาไป คว้ากำชัยในต่างแดน
๒. แข่งขันหลายสาขา ยืนแถวหน้าเก่งสุดแสน
เด็กดีไม่ขาดแคลน ในสังคมของเมืองเรา
๓. บางกลุ่มสำนึกดี ใช้ชีวีไม่โง่เขลา
รวมพลังเพื่อบรรเทา ช่วยปัดเป่าภัยสังคม
๔. คิดดีทำดีได้ น่าชื่นใจเจตนารมณ์
ผู้ใหญ่ได้ชื่นชม ไม่มีปมให้ประจาน
๕. เป็นศรีเป็นสง่า เป็นศรัทธามาประสาน
สืบทอดกิจการ รับช่วงผ่านประเทศไทย
๖.........................(แต่ทว่า.....)...............................
กลุ่มดีมีเพียงน้อย เป็นกลุ่มย่อยในกลุ่มใหญ่
เทียบส่วนยังด้อยไป กว่าพวกไข้ทางวิญญาณ
๗. ส่วนมากยังมึนมั่ว ยังมืดมัวอยู่ในม่าน
นักเลงอันธพาล คอยเป็นมารทางสังคม
๘. มั่วสุมยาเสพติด คิดผิดผิดจิตขื่นขม
เลอะเลือนและระทม ติดปลักตมอันตราย
๙. มุ่นมั่วอบายมุข พิษกามทุกข์จนเกินสาย
จี้ปล้นฆ่าคนตาย เป็นดาวร้ายอายุเยาว์
๑๐. ไม่เรียนเวียนไปเอม เล่นแต่เกมทุกค่ำเช้า
แต่งตัวเลียนแบบเขา ไม่ยอมเอาแบบอย่างไทย
๑๑. ทำตนไม่น่ารัก เป็นปรปักษ์กับผ้ใหญ่
ไม่ว่าครูหรือใครใคร หนักอกใจจนระอา
๑๒. ไม่มีคารวะ แม้เห็นพระไม่สัมมา
โหดหื่นห่ามนักหนา มีแต่บ้าเต็มบ้านเมือง
๑๓. ......................(ขอวิงวอน.....)......................
ขอวอนเด็กวันนี้ คิดให้ดีใช่สร้างเรื่อง
ติติงอย่าขุ่นเคือง ขอให้เปลื้องสิ่งไม่ดี
๑๔. กลับตัวและกลับใจ ทำตัวให้มีศักดิ์ศรี
ละชั่วล้างชีวี ให้โลกมีแต่สิ่งงาม
๑๕. กลับเถิดยังไม่สาย สิ่งท้าทายลองไถ่ถาม
ฝั่งดีหรือฝั่งทราม ที่ต้องข้ามไปครอบครอง
๑๖. ฝันใฝ่กันไว้เถิด มุ่งชูเชิดเฉลิมฉลอง
ดาวสุกใสให้ใฝ่ปอง มาปกป้องคุณความดี
๑๗. อนาคตประเทศชาติ เราไม่อาจหลบหน้าหนี
ฝากไว้รักษ์ให้ดี ให้คงมีค่าและคุณ
๑๘.....................(ขอทีเถิด.......).......................
ผู้ใหญ่พวกกังฉิน ชอบหากินกับวัยรุ่น
กิจการที่ลงทุน อย่าหวังลุ้นแต่กำไร
๑๙. ค้าขายมอมเมาเด็ก ตั้งแต่เล็กไปจนใหญ่
ผลพวงเป็นเช่นไร ไม่ใส่ใจไปดูแล
๒๐. หากปล่อยเป็นเช่นนี้ คงไม่ดีเป็นแน่แน่
สังคมควรต้องแคร์ พร้อมร่วมแก้ร่วมป้องกัน

กาพย์ยานี ๑๑ โดย ศักดิ์เรือง วลี / ๗ ตุลา ๕๒