วันอังคารที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ระเบิด ระบาด

๑ มือระเบิดระบาดบ้า......ปาระเบิด
ดังว่ากลียุคเกิด.............ทั่วหล้า
สันติธรรมที่เคยเทิด......ถอยถด
คนเถื่อนโหดหยาบช้า...หมดสิ้นปราณี
๒ โลกเจริญอย่างนี้........ไฉนคน
จึงถ่อยทรามสุดทน.......รับได้
ทุกปัญหาควรหา หน-...ทาง พูด
เจรจาต่อกันไซร้............เพื่อให้เข้าใจ
๓ หวังชนะฝ่ายตรงข้าม...ควรตรอง
ขันแข่งตามครรลอง.......ที่ใช้
มิใช่ทำจองหอง.............หฤโหด
เอาชนะคะคานได้.........โดยใช้ระเบิดบอมบ์
๔ คราวแพ้ควรรู้แพ้.........รู้ชนะ
จงอย่าดันทุรัง ระ-.........ราน ค้าน
พ่ายในเกมควรจะ..........รับพ่าย
ใช่ระเบิดตูมต้าน............ขี้แพ้ชวนตี
๕ บางคนใหญ่คับบ้าน....คับเมือง
ใครว่าทำเป็นเคือง.........ขุ่นข้อง
เห็นกันอยู่เนืองเนือง......ในข่าว
ปาระเบิดกึกก้อง............ขู่ให้เขากลัว
๖ บางพวกคนคลั่งไคล้....ลัทธิ
จอดคาร์บอมบ์ยาก นิ-...วัติ กู้
จุดชนวนจน พิ-.............ฆาต หมู่
แถมประกาศให้รู้............ว่าข้าฯกลุ่มใด
๗ ระเบิดมีแหล่งค้า.........ลอบขาย
ซื้อหากันง่ายดาย...........ดั่งผ้า
เป็นตลาดแห่งความตาย..มีเกลื่อน
คนผลิตกับคนค้า...........อยู่ได้อย่างไร
๘ กฎหมายเอาผิดได้......ก็จริง
ใยระเบิดยังคงสิง...........ซ่อนได้
เชื้อโรคตัวเล็กยิ่ง...........ยังตรวจพบ
ระเบิดอันใหญ่ไซร้........ซุกพ้นสายตา
๙ ชีวิตประจำวันนี้..........หวาดผวา
ยืน นั่ง เดิน ไปมา........เสี่ยงแท้
เด็กเล็ก คนชรา...........ไม่เลือก
ตูมตามหมดทางแก้......ไม่พ้นถูกสังหาร
๑๐ วิงวอนหยุดผลิต-ใช้..เสียที
ใครย่อมรักชีวี................ทั้งนั้น
มาช่วยสรรสิ่งดี............แก่โลก
หากระเบิดกันสะบั้น.....โลกนี้แตกสลาย

ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด /๑๓ ตุลา ๕๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น