วันจันทร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2552

หม่นหมอง

กลางฤดูมรสุมตะวันตกเฉียงใต้
กลับมีลมตะวันออกเฉียงใต้
พัดสวนขึ้นมารุนแรง
โหมกระหน่ำหนักหน่วง
ชาวบ้านชนบท...โจทย์ขาน
ว่าเป็นลมแห่งการร่ำลือ
สายลมสื่อสารให้รู้แล้วว่า..
ประติมากรรมศิลาโบราณ
....รู้สึกเศร้าแลหม่นหมอง
....เมื่อเห็นนกสองตัวกำลังวิวาทะ
โดยไม่รู้สาเหตุ
โดยลุแก่อารมณ์
....รู้สึกเศร้าแลหม่นหมอง
....เมื่อรู้ว่าสาวกรูปปั้นเล็กหลายตัว
ด่าทอเกรี้ยวกราดกันเนืองๆ
....รู้สึกเศร้าแลหม่นหมอง
....เมื่อเห็นไทรพฤกษา ที่อาศัยข้างประติมา
หยั่งราก แยงกิ่งก้านสาขา
ระรานกันแลกัน
....รู้สึกเศร้าแลหม่นหมอง
....เมื่อประจักษ์ชัดว่าสิ่งใกล้ตัว
ไม่ปรองดองกัน
ทั้งๆที่สืบเชื้อสายพงศ์เผ่าเดียวกัน
มาเนิ่นนานแต่อดีตโพ้น
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๒๗ ตุลา ๕๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น