กลางฤดูมรสุมตะวันตกเฉียงใต้
กลับมีลมตะวันออกเฉียงใต้
พัดสวนขึ้นมารุนแรง
โหมกระหน่ำหนักหน่วง
ชาวบ้านชนบท...โจทย์ขาน
ว่าเป็นลมแห่งการร่ำลือ
สายลมสื่อสารให้รู้แล้วว่า..
ประติมากรรมศิลาโบราณ
....รู้สึกเศร้าแลหม่นหมอง
....เมื่อเห็นนกสองตัวกำลังวิวาทะ
โดยไม่รู้สาเหตุ
โดยลุแก่อารมณ์
....รู้สึกเศร้าแลหม่นหมอง
....เมื่อรู้ว่าสาวกรูปปั้นเล็กหลายตัว
ด่าทอเกรี้ยวกราดกันเนืองๆ
....รู้สึกเศร้าแลหม่นหมอง
....เมื่อเห็นไทรพฤกษา ที่อาศัยข้างประติมา
หยั่งราก แยงกิ่งก้านสาขา
ระรานกันแลกัน
....รู้สึกเศร้าแลหม่นหมอง
....เมื่อประจักษ์ชัดว่าสิ่งใกล้ตัว
ไม่ปรองดองกัน
ทั้งๆที่สืบเชื้อสายพงศ์เผ่าเดียวกัน
มาเนิ่นนานแต่อดีตโพ้น
ศักดิ์เรือง วลี /บ้านแมกไม้ ร้อยเอ็ด / ๒๗ ตุลา ๕๒
วันจันทร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น