๐ ฝากฟ้าแลสั่งฟ้า เพื่อยิน
สั่งดินแลฝากดิน เพื่อรู้
กระซิบสั่งภูผาหิน เหวป่า
ฝากถ้อยถึงทุกผู้ เพื่อรู้ยินกระแส
๐ ว่าโลกนี้มิได้ร้าย ลวงเรา
ว่าคนมิได้เขลา ขื่นแล้ง
ว่าใจมิได้เฉา ฉลโฉด
ว่าธรรมมิได้แห้ง เหือดสิ้นอย่างสงสัย
๐ อุบัติใดผิดแผกบ้าง ลืมเถิด
บุคคลใดล่าวงละเมิด เมินบ้าง
พฤติกรรมใดก่อเกิด รักมั่น
จงส่งจงเสริมสร้าง สืบไว้เสมอเสมอ
๐ ความรักมีอยู่ล้น โลกา
ทุกที่ทุกมรรคา มากท้น
จงมองจงเมียงหา มันเถิด
จงเสาะแสวงค้น ไขว่คว้าขวนขวาย
๐ สันติสุขมีอยู่แล้ว มากเหลือ
เพียงใฝ่เพียงฝันเจือ จักได้
เมตตามีเหลือเฟือ แฝงอยู่
เพียงปลูกเพียงแปลงใช้ โลกนี้สุดสวย
๐ ทุกสิ่งจัดสรรได้ โดยพลัน
หากจ่ายจากตนผัน แลกบ้าง
ลงทุนแบ่งปูนปัน ไปก่อน
ความดีงามอยู่รอบข้าง จักพร้อมคืนสนอง
ศักดิ์เรือง วลี /๒๖ มิถุนา ๕๒ (วันสุนทรภู่)
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น