ลำห้วยท่หายไป

๑. จากภูผาผ่านป่าไปหาห้วย
ปรุงป่าสวยห้วยใสให้ความหวัง
น้ำซึมซับแทรกผืนนาค่าจีรัง
แล้วไหลหลั่งลงบึงหนองนองไปนาน
๒. หลายลำห้วยรวมหม่สู่แม่น้ำ
ช่วยคูณค้ำบำรุงคนจนเล่าขาน
จากยายย่าตาป่แต่บูราณ
จนสืบสานสุขสันต์กันด้วยดี
๓. เป็นสิ่งชูสิ่งชุบอุปโลกน์
ชะโลมโลกเลี้ยงผ้คนบนวิถี
เป็นคุณค่าความงามปนความดี
แจะมีโหดบ้างเป็นบางคราว
๔. ได้อาศัยอาบกินพอสิ้นโศก
อุปโภคบริโภคทั้งร้อนหนาว
ช่วยสังคมสมดุลย์หนุนเรื่องราว
มายืดยาวโยงใยด้วยไยดี
๕. มาบัดนี้เหมือนแม่นำจะเหนื่อยแล้ว
เริ่มส่อแววอ่อนเปลี้ยเสียราศี
เดินทางมาเกินไกลแรงไม่มี
โดนย่ำยีโดยลูกหลานทรชน
๖. พวกกักขละตักตวงเต็มพิกัด
สารพัดจะทำไปให้สับสน
สารพันจะผลักไสให้ทุรน
แทบสุดทนสุดทานพวกมารร้าย
๗. ปล่อยของเสียลงปนจนโสโครก
วิปโยคอัปยศหมดความหมาย
สร้างโรงงานผลาญแม่น้ำช้ำเจียนตาย
แถมทำลายทางด้นถึงต้นทาง
๘. จนลำห้วยน้อยใหญ่ไม่เป็นห้วย
ถึงมอดม้วยหมดทางลัดถูกขัดขวาง
โดนรุกล้ำถมลำจำวายวาง
เหลืออยู่บ้างเพียงแต่ชื่อว่าคือห้วย
๙. ห้วยนกเต็นห้วยปลามันยันห้วยโป่ง
ลำชีหลงชีลัดจัดเป็นห้วย
ห้วยน้ำเค็มห้วยหนองผำลำผีพวย
ลำลาดควายห้วยหัวหนองเป็นคลองคู
๑๐. ห้วยตาดเตยห้วยกุดกว้างทางห้วยจอก
ห้วยขอนดอกห้วยจานย่ายห้วยหมู
ห้วยป่าไผ่ห้วยปากบุ่งทุ่งขูรู
ห้วยหนองคูห้วยยางข้างห้วยเบ็น
๑๑. ห้วยหูลิงห้วยหว้าหาห้วยหาด
ลงแก่ตาดขึ้นห้วยหวายไปห้วยเหน
ห้วยพระลับห้วยน้ำครำลำน้ำเย็น
ห้วยกลองเพลห้วยหนองวัดตัดห้วยทราย
๑๒. ถึงวันนี้เหลือแต่นามว่าลำห้วย
สะพานสวยทอดเอียงเคียงคู่ป้าย
เฝ้าแลแล้วแลเล่าก็เปล่าดาย
เฝ้าแลหายไม่แลเห็นลำห้วยเลย
๑๓. โอ้ลำห้วยเคยเป็นเช่นสายเลือด
เหมือนถูกเชือดเลือดไหลใคร่เฉลย
เมื่อน้ำมาเลือดนองต้องสังเวย
กระไรเลยจะรู้เร้นลงลำราง
๑๔. สองฝั่งห้วยเคยอุดมด้วยร่มไม้
ทั้งกอไผ่พงหนามขนาบข้าง
พวกกบเขียดปูปลามาอำพราง
ทั้งสองข้างเขียวชะอุ่มพุ่มพฤกษ์พันธุ์
๑๕. ทั้งหอยโข่งหอยขมจมในห้วย
ผักดอกสวยบนน้ำใสให้สีสัน
ได้เก็บกินเลี้ยงชีวีชุบชีวัน
ความผูกพันเหลือเพียงเสียงเล่าลือ
๑๖. เมื่อฝนมานำไหลไปตามห้วย
แล้วยังช่วยเก็บน้ำไว้มิใช่หรือ
ได้พึ่งพาอาศัยไปสืบมื้อ
เพราะนี่คือครรลองของไทยเรา
๑๗. ครั้นหมดห้วยน้ำหายไปเร็วรี่
แทบทุกปีน้ำบ่าท่วมนาข้าว
แล้วไม่นานก็เหือดหายไม่บรรเทา
เราจะเอาอะไรไว้รองรับ
๑๘. หลายคนลืมคำนึงถึงเรื่องนี้
คิดเพียงมีการเพิ่มเขื่อนเลื่อนระดับ
เสียงสะท้อนคนประท้วงทวงสำทับ
ก็ยังหลับหูตาทำท้าทาย
๑๙. วอนผ้คนคืนชีพให้ลำห้วย
แต่งลำสวยเติมน้ำใสให้เป็นสาย
วานช่วยฟื้นคืนวิถีที่วางวาย
ให้กลับกลายเป็นสายเลือดเลี้ยงสังคม
๒๐. วอนผู้รุก วอนผู้รานผลาญลำห้วย
ได้โปรดช่วยยับยั้งความขื่นขม
ช่วยรักษาลำห้วยให้รื่นรมย์
กลับอุดมสมบูรณ์เหมือนดังเคย

ศักดิ์เรือง วลี /๒๘ มิถุนา ๕๒