จากภูเขาถึงทะเล

๐ แม้อยู่ห่างทางไกลถึงหลายห้วง
แต่ยังห่วงหวนหามาไม่หาย
อยู่ทางนี้มีสุข ทุกข์ อย่างไร
ฤาเจ็บไข้เศร้าตรมฤาซมซาน
๐ ได้แต่ส่งสารสายมิได้ขาด
แม้ไม่อาจมาพบประสบสรรค์
ถึงอย่างไรก็ไม่สิ้นสิญจ์สัมพันธ์
เชื่อมถึงกันมั่นใจไม่คลายคลอน
๐ แม้อยู่สูงห่างกันนั้นจริงอยู่
แต่เสียงกู่ประวิงจากสิงขร
ส่งสายธารผ่านมาถึงสาคร
นิรันดรมิอาจขาดจากกัน
๐ มนุษย์เราสูงลำฤาต่ำต้อย
แม้บุญน้อยมีทุกข์ ฤาสุขสันต์
แต่พวกเราไม่อาจขาดสัมพันธ์
เชื่อมถึงกันลึกลำด้วยนำใจ

ศักดิ์เรือง วลี / ๒๔ มิถุนา ๕๒