มหาวิทยาลัยแห่งโลก

๐ มหาวิทยาลัย แห่งโลกใหม่ ในวันนี้
ในบางที ยังเศร้าโศก ยังสับสน
ในวิถี ยังคดเคี้ยว เลี้ยววกวน
ในบางคน บางกลุ่ม กลุ้มเหมือนกัน
๐ บางชุมชน แปลกแยก ด้วยแตกต่าง
มีอ้างว้าง ยากจน ปนสุขสันต์
วัฒนธรรม ประเพณี มีต่างกัน
ความนึกคิด จิตวิญญาณ ย่อมผันแปร
๐ ณ ห้องเรียน กว้างใหญ่ ในโลกกว้าง
มีหลายสิ่งหลายอย่าง ต่างกระแส
ควรเรียนรู้ ศึกษา อย่าเชือนแช
อาจได้แก้ สถานการณ์ อันจำเป็น
๐ ในมหาวิทยาลัยแห่งชีวิต
มีแนวคิด หลายแนว แล้วแต่เห็น
ต้องประยุกต์ ปรับใช้ อย่างใจเย็น
มิใช่เป็น ทฤษฎี ที่ตายตัว
๐ หลายหลักสูตร ต้องพากเพียร เรียนไม่หยุด
รู้จักพูด รู้ถูดผิด คิดใช้หัว
รู้ใจเขา ใจเรา รู้ดีชั่ว
รู้ตนตัว รู้เรื่องคนกับสังคม
๐ อันความรู้ เรียนหนัก จากหลักสูตร
ไม่อาจหยุด ความหื่น ความขื่นขม
ประสบการณ์ ของชีวิต อีกหลายปม
มาประสม เป็นศาสตรา ปัญญาชน
๐ เมื่อเรียนจบ ปริญญา สารพัดศาสตร์
ไม่ควรลืม ความเป็นปราชญ์ อันเลิศล้น
นั่นก็คือ ปริญญา ชีวิตคน
จักต้องค้น จักต้องคว้า ตลอดกาล

ศักดิ์เรือง วลี /๒๗ มิถุนา ๕๒