วันเสาร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

อนารยธรรม (เรื่องสั้นในรูปแบบกลอนสุภาพ)

๑. ขอถามป้าถามลุงที่ทุ่งเก่า
ว่าพวกเรายังสุขทุกคนหรือ
ได้แต่ฟังข่าวคราวเขาเล่าลือ
ว่าหน้ามือเปลี่ยนทางเป็นหลังมือ
๒. มีคนบอกมาว่าบ้านนาเรา
เดี๋ยวนี้เผาบ้านทิ้งนั้นจริงหรือ
คนเก่าแก่เกลือกกลิ้งดังกิ้งกือ
นั่นจริงฤาตอบถ้อยหน่อยความนัย
๓. พวกสวนหม่อนไร่ฝ้ายยังไหมป้า
กล้วยน้ำว้าในสวนยังอ้วนไหม
พวกหมูเห็ดเป็ดปลาว่าอย่างไร
ยังเต็มไปไม่น้อยหรือปล่อยตาย
๔. แปลงผัดกาดกะหล่ำปลีผักชีเล่า
มีใครเอาปุ๋ยคอกพอกโคนไหม
บ่อน้ำอาบนำกินเคยชื่นใจ
ยังคงใช้อยู่หรือเปล่าเล่าพ่อลุง
๕. หรือเพลินใช้น้ำท่อต่อเข้าก๊อก
วานช่วยบอกเรื่องข้าวที่เราหุง
ยังต้มแกงอย่างเก่าเราเคยปรุง
หรือหัวสูงเปิดกระป๋องยามต้องการ
๖. พวกเด็กหนุ่มลงห้วยด้วยหรือไม่
หรือเล่นไพ่เล่นมวยตู้ก่ไม่หัน
เคยทอดแห หาปูปลาสารพัน
ย่างรมควันตากแห้งไว้แกงกิน
๗. หรือรับจ้างเถ้าแก่กันหมดถ้วน
ลืมเรื่องไร่นาสวนควรถวิล
ลืมจอบเสียมคราดไถ ลืมไอดิน
นำขายกินแก้ขัดยอมขาดทุน
๘. พวกเพลงแคนเสียงพิณยินหรือไม่
หรือว่าไปเพลินหนังจนสั่งสูญ
ศิลปะเก่าเก่าเรามีมาจะอาดูร
หากว่าสูญสิ้นไปไม่น่าดู
๙. พวกเด็กสาวของเราเล่าแม่น้า
ยังทอผ้าลายขิดชนิดหรู
ผ้ามัดหมี่ไหมฝ้ายได้เชิดชู
ยังทำอยู่หรือไม่ใครบอกที
๑๐. หรือเลิกทำเลิกใช้ใส่ชุดยีนส์
ทิ้งผ้าซิ่นเปลี่ยนใส่ผ้าลายสี
เสื้อหม้อฮ่อมย้อมคราเราเคยมี
ถึงวันนี้ยังอยู่ไหมในบ้านเรา
๑๑. เกวียนเทียมวัวของเก่าเอาไว้นะ
อย่าปล่อยปละย่อยยับจะอับเฉา
ถึงใครบอกไร้ค่าอย่าหูเบา
อย่าซื้อเขา ขายซื้อรถจงอดทน
๑๒. ยามลงนาขี่ควายบ้างไหมนี่
หรือว่าขี่รถเครื่องเปลืองถนน
มันกินหญ้าไม่ได้ ทำให้จน
เห็นหลายคนถึงม้วย เสียด้วยซี
๑๓. ได้ข่าวว่าเดี๋ยวนี้มีแปลกแปลก
ฝรั่ง แขก ปนไทย ในวิถี
เปลี่ยนของเดิมของแท้แปรของดี
จนป่นปี้เสียชื่อหรือพ่อลุง
๑๔. ยามงานบุญกินเบียร์เสียสนั่น
การพนัน ไพ่ หวย มวย ถลุง
ทั้งผ้เฒ่า คนแก่ แห่เข้ากรุง
ทำหัวสูงเกินแล้วคนบ้านนา
๑๕. ได้ข้าวปลาลืมแบ่งปันกันหรือเปล่า
หรือหวังเอาเงินแลก แปลกนัหหนา
เคยเปลี่ยนปัน กันอยู่ ทั้งปูปลา
ของแลกหาหาบต้อนก่อนเคยมี
๑๖. เคยช่วยเหลือคลายทุกข์ให้ลูกหลาน
ยังเจือจาน ปรองดอง ฉันท์น้องพี่
เคยร่วมมือพร้อมหน้าสามัคคี
หรือว่ามีใครยุแหย่ให้แปรไป
๑๗. ยังลงแขกทำงานกันอยู่หรือ
ยังร่วมมือสร้างสรรค์กันอยู่ไหม
ยังพร้อมเพรียงสร้างทางอย่างเต็มใจ
หรือคอยไปแต่ขุดดินกินเงินเดือน
๑๘. ได้ข่าวว่าตอนนี้ยิ่งมีแปลก
มีการแตกก๊กเหล่าเข้าเชือดเฉือน
ครั้นขุ่นข้องต้องล้างผลาญกันทั้งเรือน
ไม่เป็นเหมือนการประนอมเมื่อก่อนนั้น
๑๙. แต่ก่อนนี้ครั้นมีกรณีพิพาท
ยังสามารถประสานสมานฉันท์
ให้อภัย ไมตรี มีต่อกัน
ปัจจุบันน้ำใจไยจืดจาง
๒๐. นอกจากนี้มีข่าวอยู่หลายข่าว
เป็นเรื่องราวสับสนชวนหม่นหมาง
จึงห่วงใยเผ่าพงษ์จะหลงทาง
ไปเอาอย่างสิ่งใหม่ที่ไม่ดี
..........................................................
..........................................................
๒๑. จึงฝากกลอนวอนมาหาพี่น้อง
ผ่านทางช่องโทรทัศน์สารพัดสี
หลังรายการโชว์แปลกแปลกแทรกให้ที
ก่อนจะมีรายการหวยให้รวยบาน
..........................................................
..........................................................
๒๒. ฉันอยู่ที่เมืองกรุงยังยุ่งหนัก
ได้งานรักเป็นคนเชียร์ในสถาน
อาบอบนวดที่มีหมอบริการ
แต่ละวันต้องเข้าเวรไม่ว่างเลย
๒๓. ว่างวันไหนไปทำโก้โยนโบว์ลิ่ง
แล้วไปดริ๊งค์ ดิ้นดิ๊สโก้ โชว์เปิดเผย
เข้าค๊อฟฟี่ช็อป ค้อกเทลเลาจ์เฝ้ากะเทย
แล้วจึงเลย ไปแอออัดย่านพัฒน์พงษ์
๒๔. ในบางคืนนั่งเก๊ก สะเต๊กเฮ้าส์
แล้วเป๋เข้าคลับบาร์น่าใหลหลง
วิสกี้ บรั่นดี ทีละก๊ง
เมาแล้วลงนอนอ่างอ่นสบาย
๒๕. เมื่อคืนนี้หนักหน่อย ยังหงอยอยู่
ไปจั่วสู้โป้กเกอร์ กระป๋าหาย
เสียไปตั้งแสนห้า น่าเสียดาย
แต่จะทำอย่างไร เพื่อไปชวน
.........................................................
.........................................................
๒๖. ที่เล่ามาอย่าห่วงตัวฉันเถิด
มันเตลิดไปมากยากจะหวน
ชีวิตกรุงชวนมั่วสิ่งยั่วยวน
ไม่อยากชวนชาวบ้านทุ่งให้มุ่งตาม
๒๗. แม้ในเมืองคนเหลิงเพลินเกินจะแย่
ขอเพียงแต่บ้านนาอย่าเสียหาย
ให้รักษาแบบแผนอย่างไทยไทย
คงค่าไว้สืบสานนานนิรันดร์

ศักดิ์เรือง วลี / ๕ กรกฎา ๕๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น