วันเสาร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

มลภาวะทางวัฒนธรรม

๑. จากปุย ปั่นเป็นปอย...แปลงปอยไป ให้เป็นปม
ชุบสีเข้าประสม................สวยกลืยกลม ดูตระการ
๒. ฝีมือ ประจงจัด..........ตามส่วนสัด สอดเส้นสาน
ลอกลาย เลียนโบราณ.....โดยเชี่ยวชาญ เช่นเคยชิน
๓. มือไม้ ไหมฝ้ายสบ....ฟืมกระทบ ฟังถวิล
ม่วนใจ ยามได้ยิน............หลอมชีวิน มาเนิ่นนาน
๔. ไหม่หมี่ ไม่เคยขาด..ประวัติศาสตร์ แห่งอีสาน
รับใช้ ทุกเรือนชาน..........จนลือชา ว่าออนซอน
๕. ถ่ายทอด หลายชั่วโคตร..โอษฐ์สู่โอษฐ์ กรสู่กร
แม่ลูก เพียรพร่ำสอน........สืบวงจร โดยสายใจ
๖. วันนี้ สิ่งแหนหวง.......ใกล้ขาดช่วง ห่วงหมี่ไหม
ขิดฝ้าย คลายเส้นใย........แทบมลาย คล้ายพิษแฝง
๗. เดินทาง มายาวไกล..ฝ้ายแลไหม เหมือนสิ้นแรง
โรงทอ มาทิ่มแทง............ทุรกิจ กลบลมปราณ
๘. คนเคย จับฟืมฟัด......หันเข้าผลัด ในโรงงาน
ลวดลาย เคยสอดสาน......จักถูกจาร โดยมือใด

ศักดิ์เรือง วลี /๕ กรกฎา ๕๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น