วันเสาร์ที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

คนแข่งเรือ

....เห่ เห่ เห่......เห่ เห่ เห่ เห่ เห่ เห่
ฮึดจ้ำบึ๊ด ฮึด ฮึด จ้ำบึ๊ด
๐ ทุกมือ ที่ถือพาย จ้วงลงไปในสายธาร
ทุกแรง ทุกดวงมาน ล้วนสมานสามัคคี
๐ ทุกใจ ทุกสายตา มีคุณค่ามีศักดิ์ศรี
ทุกเสี้ยว วินาที ไม่รอรีรุกรี่ไป
๐ จุดหมาย อยู่ข้างหน้า ชัยชนะอยู่ข้างไหน
ทุกเรือ มุ่งเส้นชัย หวังจะได้คว้ารางวัล
๐ ทุกคน ที่คอยชม ต่างก็เชียร์เรือประชัน
บางที ท้าเดิมพัน เชิงพนันริมพนัง
๐ ตั้งทีม อยู่ริมท่า เถิดเทิงร่าอยู่ริมฝั่ง
นบมือ แม่ย่านาง แม่จงเนา ณ นาวา
๐ นะแม่ นำโชคชัย นำเรือไปอยู่ข้างหน้า
คุ้มครอง ทั้งธารา ชี้นำพาพวกฝีพาย

......เห่ เห่ เห่......เห่ เห่ เห่ เห่ เห่ เห่
ฮึดจ้ำบึ๊ด ฮึดฮึดจ้ำบึ๊ด

๐ เป้าหมาย อยู่ปลายไหน อยากถามไถ่ท่านทั้งหลาย
แข่งเรือ แข่งฝีพาย เพื่อเอาชัยกระนั้นฤา
๐ เชียร์เรือ เพื่อชิงเงิน เพื่อเพลิดเพลินกระนั้นหรือ
คำตอบ นั่นก็คือ ไม่เท่านั้นนะพวกเรา
๐ ลึกซึ้ง ไปกว่านี้ คิดให้ดีอย่าโง่เขลา
แข่งเรือ เพื่อขัดเกลา เป็นกีฬาใช่กาลี
๐ น้ำใจ นักกีฬา ในนาวาโดยนาวี
พิสูจน์ สามัคคี ความพร้อมเพรียงในผ้คน
๐ การใด โดยกลุ่มใด หากพร้อมใจจักเกิดผล
พลั้งไปเพียงบางคน ก็พลาดพลั้งไปทั้งลำ
๐ ฝากไว้ หวังให้คิด แข่งผิดผิดจะชอกช้ำ
สังคม ควรกระทำ ก็คือเทิดสามัคคี
๐ สมานฉันท์ อยู่ที่ไหน ความพร้อมใจ นำสุขี
ร่วมมือ ร่วมฤดี สำเร็จได้ดังแข่งเรือ

.......เห่ เห่ เห่ เห่ เห่ เห่ เห่ เห่ เห่
ฮึดจ้ำบึ๊ด ฮึด ฮึด จ้ำ บึ๊ด

ศักดิ์เรือง วลี / ๑๙ กรกฎา ๕๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น