วันพุธที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

แด่ ต้นไม้

๐ ยามเมื่อมองดอกไม้สยายดอก
มันได้บอกอะไรให้แก่ฉัน
ทั้งความสุข ความดีงาม ความสัมพันธ์
มีต่อกันลึกซึ้งถึงวิญญาณ
๐ โดยใบไม้โดยดอกไม้ของต้นไม้
โดยหัวใจโดยดวงตาแห่งตัวฉัน
เป็นบทเพลงเป็นกวีแห่งชีวัน
เกื้อกูลกันตลอดมาตลอดไป
๐ จักด้วยเมือง ด้วยมือ หรือลมปาก
จงปักรากช่วยผลิตผลให้ต้นไม้
เติมปุ๋ยรักทุกค่ำเช้าอย่างเข้าใจ
แล้วต้นไม้ก็คงตอบว่าขอบคุณ

ศักดิ์เรือง วลี /๓๐ กรกฎา ๕๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น