วันอังคารที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ดับได้ไหม

๐ ฉันวิ่งหนีพวกคนบ้ามาถึงบ้าน
ซี่โครงบานหอบไอหายใจขัด
หน้าก็มืดตาก็ลายมองไม่ชัด
ต้องเลี้ยวลัดหลบซุกซุนวุ่นวายใจ
๐ ไปทางไหนก็ไม่พ้นพาลพ่นพิษ
เขาคงคิดจะกันนั่นไฉน
ฉันซ่อนตัวสู้หลบลี้หนีไปไกล
ก็ยังไม่พ้นพิษมนุษย์มาร
๐ ฉันใกล้ตายแล้วนะจะบอกให้
ลมหายใจแผ่วผิวหวิวสะท้าน
โดนคนบ้าพ่นควันบ้ามาเล่นงาน
หลบเข้าบ้านเซซังยังติดตาม
๐ แมยันต์กันบุหรี่ที่หน้าบ้าน
ยังหน้าด้านพ่นกันเฉยทำเย้ยหยาม
เหมือนจะซ้ำให้ตายในครู่ยาม
ได้โปรดเถิดโปรดอย่าทำให้ช้ำเลย
๐ ทุกวันนี้ฉันอ่อนแอจะแย่แล้ว
ไม่ผ่องแผ้วโรคร้ายผุดสุดจะเผย
ในบางครั้งเครียดแทบคลั่งก็ยังเคย
โปรดอย่าเลยอย่าฆ่ากันฉันยิ่งกลัว
๐ หยุดได้ไหม ดับได้ไหม ไฟบุหรี่
เลิกเสียที เลิกเสพมันควันโฉดชั่ว
ทิ้งวันนี้ทิ้งเถิดหนาอย่าเมามัว
อย่ารวมหัวพ่นควันฆ่ากันเลย

ศักดิ์เรือง วลี / ๑๔ กรกฎา ๕๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น